Poradnictwo medyczne i świadczenie usług.

Mów ryzyko zakażenia HIV innych osób, ryzyko powtórnego zakażenia HIV oraz STIs (chorobami przenoszonymi
drogą płciową- Sexually Transmitted Infectionss- przyp. tłum.).
Omów strategie zmniejszania ryzyka.
Zachęć do testowania partnera oraz dzieci, które mogłyby być zakażone.
Ustal plan wizyt kontrolnych z klientem, żeby omówić przyszłe problemy, takie jak dalsze badanie i ocena limfocytów
T (CD4), postępowanie, dostępność leczenia i leczenie, zostanie członkiem grupy wsparcia, zdrowy styl życia,
korzyści z wczesnego objęcia opieką, itd.
3.2 Poradnictwo kontrolne
Pierwsze tygodnie i miesiące są ważne dla osób, które dowiedziały się, że są HIV dodatnie. Wymagają dostępu do:
Opieki socjalnej i psychologicznej.
Opieki medycznej w celu zaplanowania uzyskania leczenia.
Innego wsparcia, żeby wypracować i utrwalić zmiany zachowań, które maja na celu zmniejszenie ryzyka przeniesienia
wirusa na innych oraz ograniczą ryzyko reinfekcji (zakażenia innym mutantem wirusa HIV).
Ważne jest, że osoby HIV pozytywne pozostają wartościowymi i produktywnymi członkami społeczeństwa. Mogą
się u nich rozwinąć poczucie piętna, co może mieć niekorzystny wpływ na zdrowie psychiczne i samopoczucie.
U niektórych znajomość statusu zakażenia HIV może spowodować wystąpienie objawów depresji. Udzielający pomocy
powinien zdawać sobie z tego sprawę i wprowadzić leczenie i wsparcie, jeśli jest wymagane.
W trakcie poradnictwa pracownik powinien podkreślić, że skuteczne leczenie nie zapobiega przeniesieniu infekcji
HIV. Powinno się popierać działania zapobiegawcze, takie jak stosowanie prezerwatyw, bezpieczne praktyki seksualne
i używanie czystych igieł wśród zażywających narkotyki dożylnie. Kobiety HIV pozytywne często same są
przyzwyczajone do opiekowania się innymi- dziećmi, współmałżonkiem, rodzicami, itd. W rezultacie mogą zaniedbywać
własne zdrowie. Pracownik powinien właściwie doradzać, wyjaśniając, żą dbałość o własne zdrowie jest nieodłączną
częścią postępowania w przypadku HIV.
3.3 Informowanie partnera/ poradnictwo
Informowanie partnerów polega na kontakcie z partnerami seksualnymi osób HIV- pozytywnych i/lub wspólnie stosujących
narkotyki dożylne, aby zwrócić uwagę, że mogły być narażone na kontakt z HIV i zachęcić je do dobrowolnego
i poufnego testowania w kierunku HIV i poradnictwa.
Pracownik powinien być wyczulony na aspekty informowania partnerów, ponieważ sytuacja taka powoduje konflikt
praw: prawa osoby HIV- pozytywnej do prywatności i poufności oraz prawa partnera do ochrony przed zakażeniem
HIV. Nie jest to rzecz prosta, problem pozostaje nierozstrzygnięty, więc wymaga delikatnego traktowania. Ważne jest
informowanie partnerów i powinno się do niego zachęcać i omawiać.
Pracownik powinien wyjaśnić cele i korzyści z poinformowania partnera:
Pomaga osobom narażonym na HIV dowiedzieć się o tym i zachęcić je do testów.
Jeśli są HIV- dodatni, mogą dowiedzieć się, jak zapobiegać przenoszeniu HIV na inne osoby poprzez uprawianie
bezpieczniejszego seksu czy używanie osobnych igieł, a także jak uzyskać dostęp do leczenia i wsparcia.
Jeśli są HIV- negatywne, mogą otrzymać informacje o tym, co robić, aby ie ulec zakażeniu.
W wielu przypadkach partnerzy osób zakażonych HIV nie są o tym informowani, a jeżeli są, sami nie decydują się na
dobrowolne testowanie. To zwraca uwagę pracowników na wagę praktykowania bezpiecznego seksu. poza tym,
mogą być kłopoty z dostępem do leków przeciwretrowirusowych i/lub samoleczeniem się nietestowanego partnera.
W niektórych krajach na pracowniku spoczywa obowiązek poinformowania partnerów o zakażeniu HIV w przypadku,
kiedy osoby HIV- pozytywne odmawiają ujawnienia tej informacji. W takich okolicznościach należy ocenić możliwość
przemocy i rozpadu związku i podjąć odpowiednie kroki. Konsultant powinien być dobrze przeszkolony w prowadzeniu
poradnictwa, zwłaszcza w przypadkach możliwej przemocy, a szczególny nacisk należy położyć na zapewnieniu
wsparcia osobie HIV- pozytywnej.
Pracownik powinien stworzyć warunki sprzyjające ujawnieniu zakażenia.
209
14 Zakażenie HIV i AIDS
14