Poradnictwo medyczne i świadczenie usług.

Zbadaj miejsce wokół sutka oraz zapadnięcie pod sutkiem. Ściśnij sutek w palcach, aby sprawdzić czy nie wydziela
się z niego płyn ropny.
Poproś klientkę aby położyła rękę wzdłuż ciała i zbadaj pachowe węzły chłonne.
Powtórz procedurę po drugiej stronie ciała.
Instrukcja dotycząca samobadania piersi.
Samobadanie piersi nie zmniejsza śmiertelności i nie powinno być zalecane jako narzędzie profilaktyki nowotworu
piersi. Kobiety powinny być jednak „świadome swoich piersi” — jeśli znajdą coś niepokojącego podczas normalnych
zabiegów higienicznych powinny zgłosić się na wizytę kontrolną do przeszkolonego specjalisty.
Usługodawcy powinni poinstruować klientki w zakresie świadomości stanu swoich piersi. Należy wyjaśnić, że rak
piersi jest najczęściej występującym nowotworem wśród kobiet. We wczesnych stadiach rzadko wywołuje jakiekolwiek
objawy — najczęściej zaczynają się one od pojawienia się bezbolesnych grudek lub zmiany wyglądu lub poczucia
w obrębi zaatakowanej piersi. Większość nowotworów piersi jest wykrywana przez same klientki. a im wcześniej
rozpocznie się leczenie tym większa jest jego skuteczność.
Klientki powinny być poinformowane, aby zwracały uwagę na następujące niepokojące objawy:
Jakiekolwiek guzki lub zgrubienia w piersi, bez względu na rozmiar,
Jakiekolwiek zmiany w wyglądzie lub kształcie piersi,
Zmiany pozycji lub poziomu sutków,
Zmiany na skórze piersi,
Zapadnięcie sutków,
Wydzielina ropna lub krwawienie z sutków,
Nierówności na skórze piersi podobne do skórki pomarańczy.
Poinformuj klientkę, że jeśli odkryje którykolwiek z powyższych objawów powinna się natychmiast udać do lekarza
w celu przebadania pod kontem zmian w piersi.
6.2.2 Badanie w obrębie miednicy mniejszej
Badanie w obrębie miednicy mniejszej powinno być proponowane kobiecie jako część profilaktyki zdrowia reprodukcyjnego
i powinno być przeprowadzane, jeśli kobieta się na nie zgodzi.
Jeśli klientka korzysta z badania ginekologicznego po raz pierwszy szczególnie ważne jest, aby omówić z nią procedury
badania oraz wyjaśnić, po co one są wykonywane. Pozwoli jej to uspokoić się. Można zachęcić ją do rozluźnienia
się i zapewnić ją, że badanie może być przerwane w każdym momencie, jeśli ona tylko sobie tego zażyczy.
Badanie w obrębie miednicy mniejszej, koniecznie z użyciem rękawiczek (nie muszą być sterylne) musi być przeprowadzone
u każdej kobiety, która prosi o założenie wkładki wewnątrzmacicznej, przed sterylizacją chirurgiczną lub założeniem
diafragmy. W pozostałych wypadkach powinno być jedynie oferowane kobietom, które ukończyły 18 rok
życia i korzystają z porad ginekologa po raz pierwszy oraz tym, które nie ukończyły jeszcze 18 roku życia, ale podjęły
kontakty seksualne.
Podczas badania należy:
Poprosić klientkę, aby położyła się w swobodnej pozycji z nogami ugiętymi i rozszerzonymi w kolanach oraz złączonymi
w kostkach.
Sprawdzić zewnętrzne genitalia w tym: wargi sromowe, fałd przykrywający łechtaczkę, łechtaczkę, ujście cewki
moczowej, krocze i odbyt (Jeśli w historii choroby jest informacja o wypadnięciu pochwy lub wysiłkowe nietrzymanie
moczu, należy poprosić, aby pacjentka przyszła na badanie z pełnym pęcherzem, aby sprawdzić, czy nie
pojawia się wyciek moczu lub cystocoele lub rectocoele).
Sprawdzić palpacyjne wrażliwość lub opuchliznę pochwy, szczególnie w okolicach gruczołu Barholina.
Zapewnić sobie odpowiednie i łatwe do ustawienia oświetlenie.
Założyć wziernik odpowiedniego rozmiaru. Zazwyczaj szerszych narzędzi używa się u wieloródek z luźnymi
ścianami pochwy, a węższych wzierników używa się u nieródek. Najczęściej stosuje się dwuczęściowy wziernik
Cusco i Gravesa lub wziernik Simsa. Jeśli konieczne jest pobranie wymazu z pochwy lub tarczy szyjki macicy nie
40