13.07.2015 Views

Raport-kobiety dla Polski Polska dla kobiet. 20 lat transformacji ...

Raport-kobiety dla Polski Polska dla kobiet. 20 lat transformacji ...

Raport-kobiety dla Polski Polska dla kobiet. 20 lat transformacji ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>kobiet</strong>a – Julita Wójcik. Wciąż odbywają się wystawy, do których <strong><strong>kobiet</strong>y</strong>artystki nie są zapraszane w ogóle.Ciekawie wygląda też sytuacja, jeśli chodzi o nagrody przyznawaneartystkom. Na liście stypendiów rocznych z budżetu MinisterstwaKultury i Dziedzictwa Narodowego (różne dziedziny, w tym animacjai upowszechnianie dóbr kultury) na rok <strong>20</strong>09 na 49 laureatów jest tylko12 <strong>kobiet</strong> (25%). Zdecydowanie lepiej wygląda lista stypendystówMinisterstwa z Funduszu Promocji Twórczości z okresu lipiec <strong>20</strong>08– czerwiec <strong>20</strong>09. Tutaj na dziewięć osób stypendia otrzymało pięć<strong>kobiet</strong>. Gorzej jest z nagrodami otrzymywanymi w wyniku nominacji.Jedną z najbardziej prestiżowych nagród są przyznawane corocznieod 1993 roku Paszporty „Polityki”. W dziedzinie plastyka (w <strong>20</strong>04roku – sztuki wizualne) na 16 twórców Paszport „Polityki” zdobyłojedynie pięć <strong>kobiet</strong> (31%): Zofia Kulik, Katarzyna Kozyra, KatarzynaJózefowicz, Monika Sosnowska oraz Joanna Rajkowska. Równieżnagrody przyznawane przez pisma o sztuce rzadziej trafiają do artystek.Poznański magazyn o sztuce „Arteon” przyznaje nagrody od1999 roku. Dopiero w roku <strong>20</strong>09 laureatką nagrody została <strong>kobiet</strong>a– Basia Bańda (10%).Z drugiej jednak strony, wydaje się, że sytuacja <strong>kobiet</strong> artystekzdecydowanie poprawiła się w porównaniu z okresem PRL-u. Takietwórczynie, jak Zofia Kulik, Katarzyna Kozyra, Monika Sosnowskaodnosiły sukcesy w Polsce i za granicą (czego przykładem może byćnagroda <strong>dla</strong> Katarzyny Kozyry za Łaźnię II na Biennale Weneckimw 1999 roku). Do poprawy sytuacji artystek przyczyniły się przedewszystkim wystawy tzw. sztuki <strong>kobiet</strong> oraz sztuki feministycznej.Rozkwit kobiecych wystaw nastąpił po 1989 roku, a więc po okresiezmian ustrojowych. Pierwsza ważna ekspozycja to Artystki <strong>Polski</strong>e(Muzeum Narodowe w Warszawie, grudzień 1991 – marzec1992, kuratorka – Agnieszka Morawińska). Była to pierwsza na grunciepolskim wystawa dokonująca „archeologicznego” pokazu twórczościpolskich artystek, działających od średniowiecza do czasównam współczesnych. Wystawa porównywana była w recenzjach dopierwszej tego typu ekspozycji Women Artists: 1550–1950, zorganizowanejprzez Lindę Nochlin i Ann Sutherland Harris w Los AngelesCounty Museum of Art. Tak samo jak tamta, ekspozycja polska miałazapoczątkować dyskusję w obrębie historii sztuki na temat zmarginalizowanejtwórczości <strong>kobiet</strong>. Ekspozycji towarzyszyła wystawa TylkoOne w Galerii Rysunku „Kosz” w Warszawie (25 listopada – 15 grudnia1991, kuratorka – Maryla Sitkowska). Zaprezentowano twórczośćdekady <strong>lat</strong> 80. trzydziestu jeden polskich artystek. W maju 1992 rokuodbyła się wystawa Obecność III, zorganizowana przez poznańskąGalerię ON. Autorką koncepcji była Izabella Gustowska. Przedstawionotutaj trzy powojenne generacje polskich artystek. W 1993 rokuKongres Kobiet <strong>Polski</strong>ch <strong>20</strong>09117

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!