Raport-kobiety dla Polski Polska dla kobiet. 20 lat transformacji ...

Kobiety w ruchu. Refleksjeo początkach feminizmui dniu dzisiejszymJolanta PlakwiczKongres Kobiet Polskich 2009Ten tekst nie zawiera żadnej próby historycznego opisu polskichorganizacji kobiecych minionego dwudziestolecia z perspektywy feministycznej.Możliwe, że „feminizm” stał się już dla mnie „martwąmetaforą”. „Tamten feminizm” – rozumiany jako polityczna praktykakobiet – uprawiany w małej grupie, istniał bardzo krótko 28 . Teraz żałuję,że nie wypracowałyśmy zbyt wiele, zanim wkroczyłyśmy w sferępubliczną. Pracowałyśmy nad czymś, co można by nazwać „językiemkobiet”, ich własnym „opisem świata”. Od „Kina Kobiet”, przeglądufilmowego, który zorganizowałyśmy w 1986 roku, „feminizm” miałdla mnie coraz mniej wspólnego z „językiem kobiet”, a coraz więcejz „językiem feministycznej krytyki akademickiej”. Nic nie można zrobićw sprawie prywatnej preferencji co do języka. Wolałam tamten,ale musiałam nauczyć się tego. Możliwe, że nie ma nic takiego, jak„język kobiet”. Możliwe, że tamten „feminizm”, „grupa kobiet” takżebyły mniej lub bardziej martwymi metaforami, choć wtedy wydawałymi się żywe; był to „świat”, którego „bohaterką” mogła być każdaz nas. „Grupa” stwarzała wrażenie, że istnieje coś takiego jak mykobiety,że coś nas łączy (mimo różnic, które były dla nas mniej lubbardziej oczywiste, ale które chętnie pomijałyśmy). Wrażenie to byłopodparte czymś, co zostało nazwane „błyskiem rozpoznania” swoichdoświadczeń w doświadczeniach innych kobiet. Rozmawiając, zapożyczałyśmyjęzyk od innych „feministek”, czerpiąc z „feministycznejkrytyki”, która naonczas święciła triumfy na uniwersytetach amerykańskich(czego zazdrościły im wtedy polskie uniwersytety). Ale czerpiącwybiórczo z tego „języka”, tworzyłyśmy wspólny „język” – „żargonfeministyczny”, „język małej grupy”. Każda z nas posługiwała sięnim w sposób indywidualny, możliwie najbardziej zbliżając się dojęzyka pozostałych. Charakteryzowała nas „śmiałość”, „autonomia”i „skłonność do eksperymentów”.28) „Tamten feminizm” rozumiem jako prywatne spotkania kobiecych grup, rozwijająceświadomość polityczną kobiet. W początkach lat 80. ubiegłego wieku praktykętę stosowała tzw. Nieformalna Grupa Feministyczna w Warszawie i w dużej mierzeKlub Kobiet w Poznaniu.351