Raport-kobiety dla Polski Polska dla kobiet. 20 lat transformacji ...

Kongres Kobiet Polskich 2009Edukacja i płeć –ostatnie dwadzieścia latAnna DzierzgowskaLata dziewięćdziesiąte – edukacja a spory założycielskie III RPSłowa-klucze początku lat 90. to pluralizm , demokracja, społeczeństwoobywatelskie. W oświacie pierwszym krokiem w stronę demokracjii pluralizmu był ruch szkół społecznych : na mocy porozumieńOkrągłego Stołu szkoły te zaczęły powstawać już we wrześniu 1989roku. Na początku lat 90. szkoły społeczne stanowiły laboratoriumzmian edukacyjnych. Zakładane często przez wybitnych pedagogówi pedagożki (nierzadko wywodzących się z opozycji demokratycznej),współtworzone przez rodziców, chcących mieć większy wpływna edukację swoich dzieci, wprowadzały własne autorskie programynauczania i własne pomysły wychowawcze. Często stawiały sobie zazadanie wychowywanie do demokracji i społeczeństwa obywatelskiego.Zagadnienie równości kobiet i mężczyzn pozostawało jednakpoza obszarem debat edukacyjnych, w tym debat toczących sięw tych szkołach i wokół nich.Charakterystycznym dokumentem z tego okresu, który pokazuje,wokół jakich problemów ogniskowały się spory i debaty oświatowe,jest manifest, który w 1994 roku podczas konferencji „Dzieci mająprawa” ułożyli Krystyna Starczewska i Włodzimierz Paszyński:„Szkoła ma służyć dziecku – tworząc warunki jego rozwoju fizycznego,intelektualnego i duchowego. Szkoła ma obowiązek dbaćo zaspokajanie indywidualnych potrzeb dziecka.Do czego uczeń ma prawo w szkole?1. Do pełnego bezpieczeństwa psychicznego i fizycznego.2. Do poszanowania godności – niezależnie od sytuacji, w jakiej sięznajdzie.) Z tych słów-kluczy pojęcie „pluralizm” najszybciej znikło z publicznych debat.) Możliwość zakładania niezależnych od władz państwowych szkół postulowanow czasach pierwszej „Solidarności”; prace nad tym projektem przerwał stanwojenny. Idea powróciła pod koniec lat 80. i była jedną z kwestii wynegocjowanychprzy okrągłym stole.319