Raport-kobiety dla Polski Polska dla kobiet. 20 lat transformacji ...

Kolejny zapis, jaki wprowadziła omawiana ustawa (w art. 14),dotyczy możliwości zastosowania przez sąd dozoru policji zamiasttymczasowego aresztowania pod warunkiem, że oskarżony opuściw wyznaczonym przez sąd terminie lokal zajmowany wspólnie z osobąpokrzywdzoną i określi miejsce pobytu . Przed wprowadzeniemustawy to osoby poszkodowane musiały opuszczać miejsce zamieszkaniai szukać schronienia przed sprawcą.Niestety, nowy zapis nie położył kresu tej praktyce: jest wykorzystywanyrzadko, znacznie rzadziej niż wskazywałyby na to potrzebyosób doświadczających przemocy. Podobnie jak w przypadku zapisuo zakazie (lub określonej formie) kontaktowania się sprawcy przemocyz ofiarą, tak i ten zapis zyskałby znacznie większą skuteczność,gdyby mógł być stosowany bezpośrednio przez funkcjonariuszy policji.Inne uwagi dotyczące art. 14 omawianej ustawy zostaną szerzejprzedstawione w analizie krytycznej założeń ustawy.Co najbardziej niepokoi w ustawie, to brak wyodrębnienia zjawiskaprzemocy w rodzinie wobec kobiet , choć, jak wynika z wszelkichbadań i raportów, to kobiety doświadczają najczęściej przemocyze strony swoich partnerów i bardzo często jest to przemoc długotrwała,zarówno fizyczna, jak i psychiczna. Wyraźne wprowadzeniedo zapisów ustawy określenia: „przemoc w rodzinie wobec kobiet”czy też sformułowania: „przemoc w relacjach rodzinnych, zwłaszczawobec kobiet i dzieci”, nie tylko lepiej oddawałoby stan faktyczny,Kongres Kobiet Polskich 2009) Podczas prac nad ustawą zarówno Rządowe Centrum Legislacji, jak i MSWiAmiały wątpliwości dotyczące tego, czy ten środek (opuszczenie mieszkania przezsprawcę przemocy) nie ingeruje w stosunki własnościowe. Ministerstwo Sprawiedliwościz kolei stwierdziło, że ingerencja państwa w stosunki rodzinne musi byćostrożna, by nie „rujnować stosunków międzyludzkich”. Widać tu więc wyraźnieodbicie, a nawet skrzywienie liberalnego podziału na sferę prywatną i publiczną:w tę ostatnią, jak widać, państwo nadal nie chce ingerować, nawet w przypadkach,kiedy mamy do czynienia z przestępstwem. Por. S. Spurek, Ustawa o przeciwdziałaniuprzemocy w rodzinie…, op. cit.) Ze stenogramów sejmowych: posłanka Izabela Jaruga-Nowacka: „Przemocw rodzinie jest przede wszystkim przemocą wobec kobiet i uzmysłowienie sobietego jest fundamentem podjęcia skutecznych działań. Podejmowane środki zaradczemuszą być zatem przyjazne dla kobiet i osób słabszych w rodzinie”; „...Mojepierwsze pytanie, zresztą zwrócił na to uwagę również Komitet do Spraw EliminacjiWszelkich Form Dyskryminacji Kobiet ONZ, który twierdzi, że fałszujemy tozjawisko, jeżeli nie pokazujemy, jakiej płci jest sprawca przemocy, a jakiej płci jestofiara. W związku z tym podejmujemy błędne działania”; oraz: „...Przemoc jest wynikiempatriarchalnego modelu rodziny opartego na władzy i sile mężczyzn, a takżebraku umiejętnych działań władz przy rozpoznawaniu i ściganiu zła, jakie ten modelrelacji niesie. Nie próbujmy tłumaczyć, że jest to spowodowane wyłącznie piciem,braniem narkotyków, przemocą w mediach. To ważne sprawy, ale nie można ichłączyć, bo jak będziemy rozmawiali o wszystkim, to nadal nie poradzimy sobie zezjawiskiem przemocy”.245