Raport-kobiety dla Polski Polska dla kobiet. 20 lat transformacji ...

KOBIETY I POLITYKAstwa, medycyny, filozofii. Pozostałe (poza posłanką komunistyczną,która skończyła tylko kilka klas szkoły elementarnej) miały wykształceniepółwyższe lub średnie. Pod względem wykształcenia kobietyparlamentarzystkiznacznie przewyższały mężczyzn zasiadającychw parlamencie . Mimo to nie zajmowały w nim wysokich stanowisk.W Prezydium Sejmu pierwsza kobieta pojawiła się w 1922 roku jakosekretarz tymczasowego Prezydium, a w Senacie w 1930 roku jakosekretarz Prezydium Senatu. W 1930 roku pojawiła się kobieta w roliprzewodniczącej komisji sejmowej ds. oświaty.Mimo małej liczebności, reprezentacja kobiet była bardzo zróżnicowana:wśród pierwszych posłanek znajdujemy zarówno kobietyz tytułami doktora, jak i robotnicę; posłanki wywodziły się z różnychterenów (a więc z różnych dawnych zaborów) i z różnych partii politycznych,były wśród nich socjalistki i członkinie prawicowych partiinarodowych i narodowo-ludowych, kobiety były również w KołachŻydów i w Kole Ukraińskim. W Sejmie pracowały też w różnych komisjach– wprawdzie wiele z nich zasiadało w komisjach oświaty,ochrony pracy i zdrowia, ale znajdujemy je też w komisjach konstytucyjneji spraw zagranicznych .Ostatnie dwudziestolecie (1989–2009) pod wieloma względamijest podobne do tego pierwszego, kiedy spojrzymy na parlamentarnąrzeczywistość z punktu widzenia praw kobiet. Kobiety stanowiązdecydowaną mniejszość na listach osób kandydujących w wyborach.Badania kampanii wyborczych przygotowywanych przez partiepokazują, że lansowani są niemal wyłącznie męscy kandydaci, a nakampanie kobiet-kandydatek poświęca się znaczenie mniej miejsca,czasu i nakładów finansowych. Kobiety są niedoreprezentowanew Sejmie i w Senacie. Są bardzo dobrze wykształcone (w wielukadencjach lepiej niż mężczyźni-parlamentarzyści), a jednak niezajmują w parlamencie wysokich stanowisk. Nie ma kobiety wśródmarszałków Sejmu ani Senatu, nie ma żadnej kobiety wśród wicemarszałkówSejmu, nie ma kobiety wśród szefów klubów parlamentarnychani wśród przewodniczących partii, mających parlamentarnąreprezentację. Nie ma żadnej kobiety wśród przewodniczących komisjisenackich, a wśród przewodniczących komisji sejmowych stanowiąwstydliwie niski procent – przewodniczą bowiem tylko dwómstałym komisjom (8%).Historia zmian w reprezentacji politycznej kobiet w parlamenciepo 1989 roku ma pewne charakterystyczne cechy, z których wiele) M. Śliwa, Udział kobiet w wyborach i ich działalność parlamentarna, [w:] Równeprawa i nierówne szanse. Kobiety w Polsce międzywojennej, red. A. Żarnowskai A. Szwarc, DiG, Warszawa 2000.) M. Fuszara, Kobiety w polityce, Trio, Warszawa 2006.188