Raport-kobiety dla Polski Polska dla kobiet. 20 lat transformacji ...

sprawa dotyczy zawodów lub funkcji, które uchodzą za tradycyjniekobiece, np. przedszkolanka, sprzątaczka, fryzjerka, pielęgniarka. Możnazaryzykować stwierdzenie, że o im wyższym stanowisku mowa,tym mniejsza akceptacja dla żeńskiej formy. Przeprowadzona analizanasuwa wniosek, że język mediów zamiast przełamywać stereotypy,cementuje je.Powielanie stereotypów odbywa się nie tylko przy pomocy języka,ale także poprzez ukazywanie kobiet głównie w tradycyjnychrolach matek, opiekunek, żon. Ekspertka w polskiej prasie to, niestety,nadal rzadkość. Kobiety rzadko proszone są o zajęcie stanowiskaw istotnych kwestiach. Zarówno dziennikarki, jak i dziennikarzechętniej udzielają głosu ekspertom niż ekspertkom. Płeć osobypublikującej nie ma wpływu na to, czy o komentarz proszona jestkobieta czy mężczyzna. Jeżeli w artykule występuje specjalistka, tonajczęściej wypowiada się ona na tematy dotyczące rodziny, np. becikowego,alimentów, leczenia dzieci („Przekrój”); sztuki, nieruchomości(„Przekrój”, „Rzeczpospolita”); seksu, zdrowia („Wprost”). Poraz kolejny pozytywnie wyróżnia się „Rzeczpospolita”, gdzie kobietywystępujące w roli ekspertek wypowiadają się na temat podatkówi ubezpieczeń, rynku nieruchomości i prawa pracy.Kwestia równości płci na łamach polskiej prasy opiniotwórczejprawie nie istnieje. Zarówno w dziennikach, jak i w tygodnikach dominujątematy polityczno-gospodarcze, które nie uwzględniają perspektywypłci. Problematyka kobieca pojawia się rzadko i główniew działach społecznych. Liczba artykułów prasowych, które dogłębniei rzetelnie przedstawiałyby problem dyskryminacji ze względu napłeć, jest znikoma. Problematyka kobieca jest wyraźnie marginalizowanai traktowana z pobłażaniem. Wśród dzienników, które zostałypoddane analizie, tylko „Gazeta Wyborcza” regularnie podejmujekwestię równouprawnienia. Należy jednak zaznaczyć, że tzw. problematykakobieca pojawia się przede wszystkim w dodatku do „GW” –„Wysokich Obcasach”, nie zaś w jej zasadniczej części. Mimo ogólnejmarginalizacji tematów istotnych dla kobiet i stereotypowego ukazywaniarelacji między płciami, zdarzają się publikacje odbiegająceod tego schematu. Przykładem są artykuły Joanny Podgórskiej z tygodnika„Polityka”. Autorka chętnie podejmuje kwestie dotyczącerównouprawnienia. W swoich tekstach realizuje je również w sferzeleksykalnej, konsekwentnie posługując się żeńskimi formami gramatycznymi.Niestety, publikacje takie nadal należą do wyjątków. Innympozytywnym przykładem jest akcja „Urlopy macierzyńskie” organizowanaprzez „Gazetę Wyborczą”. Jej celem jest zwrócenie uwagi narolę ojca w wychowywaniu dzieci, jak również próba poprawy sytuacjikobiet na rynku pracy, które przez wzgląd na obowiązki macierzyńskiesą dyskryminowane przez pracodawców.Kongres Kobiet Polskich 2009169