Liefde kent geen grenzen - Federaal Wetenschapsbeleid

tweede generatie Turkse vrouwen huwt met een partner uit het land van
herkomst; bij de mannen bedraagt dit 64,7% (Yalçin, Lodewyckx, Marynissen, Van
Caudenberg & Timmerman, 2006). Ondanks de dalende trend sinds de studie van
Reniers en Lievens (1999) op het einde van vorige eeuw, is deze tendens minder
uitgesproken dan de studie voorspelde (Lodewyckx & Marynissen, 2006).
In wat volgt bieden we inzicht in de redenen voor de blijvende voorkeur voor een
partner uit het land van herkomst. Dit gebeurt aan de hand van een overzicht van
de factoren die een invloed hebben op de partnerkeuze.
3. Hoe de blijvende toename van nieuwe huwelijksmigranten
verklaren?
Tegengesteld aan de verwachtingen, nam de voorkeur voor een partner uit het
herkomstland niet af naarmate de jongeren het grootste deel van hun socialisatie
in België doorliepen. De tweede generatie zoekt met andere woorden ook een
partner uit het herkomstland 22. Het is nog iets te vroeg om hierover definitieve
uitspraken te doen, aangezien een deel van de tweede generatie nog niet in het
huwelijksbootje stapte. Voorspellen dat deze jongeren wellicht niet met een
partner uit het herkomstland zullen huwen omdat hun huwelijksleeftijd hoger is
en ze bijgevolg minder “traditioneel” zullen trouwen, is iets te eenvoudig.
Voorgaand onderzoek toonde immers aan dat een huwelijk met een partner uit
het herkomstland niet steeds een uitdrukking is van “traditionaliteit”, maar even
goed kan wijzen op een meer op emancipatie gerichte oriëntatie (Reniers &
Lievens, 1999; Timmerman, 2000).Vooral voor vrouwen gaat deze interpretatie op.
Voorgaand onderzoek rond Turkse en Marokkaanse huwelijksmigratie leidt tot
één algemene conclusie: het betreft een complex fenomeen waarop verschillende
krachten op diverse niveaus een invloed hebben. Om de interactie tussen huwelijk
en migratie beter te begrijpen, moeten we inzicht hebben in de achterliggende
factoren die een impact uitoefenen op de partnerkeuze.
Hiervoor doen we beroep op de studie van Hooghiemstra (2003), die stelt dat
partnerkeuze geen individuele aangelegenheid is, maar onder invloed staat van de
zogenaamde wijdere omgeving (macroniveau), de directe omgeving (mesoniveau)
en de persoonlijke voorkeuren (microniveau). Een belangrijke opmerking is dat
ook de partnerkeuze van autochtonen niet ontsnapt aan deze beïnvloedingssferen.
22 Indeling van Lievens (1997):
- Eerste generatie: Personen die op volwassen leeftijd naar België zijn gekomen (ouder dan
18 jaar);
- Tussengeneratie: Personen die tussen de leeftijd van 7 en 17 jaar naar België kwamen;
- Tweede generatie: Personen die in België geboren zijn uit ouders van de eerste generatie of
die voor hun 7 jaar naar België migreerden.
97