Liefde kent geen grenzen - Federaal Wetenschapsbeleid

275
Westen. Omgekeerd betalen de families van een zoon een omvangrijke bruidsprijs
om een migratiehuwelijk te laten plaatsvinden.
In Centraal- en Oost Europa en de voormalige Sovjetunie woont het pas gehuwde
koppel – vaak uit noodzaak – doorgaans in bij de ouders van de bruid of
bruidegom. Door migratie zijn deze vrouwen in staat om alleen te wonen met hun
echtgenoot. Deze mogelijkheid is enorm aantrekkelijk voor jonge Russisch
sprekenden en Polen en vormt een motivatie tot huwelijksmigratie naar het
Westen.
Traditionele huwelijkspraktijken worden aangepast aan de huidige vereisten die
de migratiecontext stellen. Het is niet zozeer een zoektocht naar traditionaliteit als
wel een gebruik van traditionele structuren. Deze worden gebruikt om in te spelen
op internationale opportuniteiten die zich aandienen om de leefsituatie te
verbeteren.
Wel stellen we vast dat er een verlangen is naar traditionaliteit die men meent
verloren te hebben in de eigen context. Deze vaststellingen maken we vooral voor
Belgische, Turkse en Marokkaanse mannen.