Liefde kent geen grenzen - Federaal Wetenschapsbeleid

106
twijfel over de werkelijke intentie achter een huwelijk: liefde of een toegangsticket
tot het beloofde land (Timmerman, 1999; Hooghiemstra, 2003).
Zoals gezegd, verwachten jongens vooral dat hun toekomstige echtgenoot past
binnen de familie. Hooghiemstra (2003) leidt uit focusgesprekken met jongeren af
dat “het voordeel van een partner uit het land van herkomst is dat hij of zij gekend
is bij en goed zal passen in de familie”. Het afkomstig zijn uit dezelfde stad of
regio in Turkije of Marokko wordt gezien als een garantie voor het hebben van
dezelfde waarden en normen. Deze familiariteit van de vrouwelijke importpartner
is vooral belangrijk voor jongens, die hun echtgenote zien als een verlengstuk van
de eigen familie (Hooghiemstra, 2003).
4. Huwelijksmigratie als specifieke vorm van huwelijkssluiting
Omwille van de voorkeur voor een partner uit het land van herkomst bij een
belangrijke groep Turken en Marokkanen, beschouwt men hun patronen van
partnerkeuze en gezinsvorming dikwijls als conservatief. De socio-culturele praxis
van huwelijkssluiting uit de herkomstlanden – voorkeur voor een endogaam 24
huwelijk, een huwelijk met bloedverwanten, de rol van de familie bij de
partnerkeuze, het belang van familie-eer en maagdelijkheid – wordt volgens dit
discours integraal overgeplant in de ontvangende maatschappij.
Huwelijksmigratie zou dus een synoniem zijn voor het vasthouden aan tradities
en weerstand tegen verandering (Loobuyck, 2005; Ouali, 2005).
Zonder te ontkennen dat de traditionele vormen van huwelijkssluiting zeker hun
sporen nalaten in de hedendaagse context, kunnen we verdedigen dat de socioculturele
praxis van huwelijkssluiting op een unieke wijze interfereert met de
internationale migratiecontext. De partnerkeuze onderging wel degelijk
veranderingen in de loop van de migratiegeschiedenis (Ouali, 2005). Tevens is het
net deze unieke migratiecontext die de blik van Turkse en Marokkaanse jongeren
op het herkomstland houdt (Hooghiemstra, 2003). Reniers en Lievens (1999)
vatten dit samen als volgt: “Het grensoverschrijdende huwelijk moet ons inziens
worden begrepen als een nieuwe (moderne) huwelijksvorm die aangepast is aan
de migratiesituatie en de huidige legale context”. In dit opzicht onderging het
traditionele huwelijk een aantal unieke wijzigingen in de ontvangende
maatschappij (Timmerman, 2006).
Ouali (2005) argumenteert dat de afstand die gepaard gaat met migratie
onvermijdelijk de traditie van familiaal en cultureel endogame huwelijken
verbreekt. Dit type van endogame huwelijken is typisch voor de rurale
gemeenschappen waar de meeste Marokkaanse en Turkse migranten in België
24 Huwelijk met iemand uit de eigen clan