Liefde kent geen grenzen - Federaal Wetenschapsbeleid

HOOFDSTUK III EEN KWANTITATIEVE
VERKENNING VAN DE VISA GEGEVENS
1. Inleiding
België wordt op Europees niveau wel eens afgeschilderd als een goede leerling als
het op migratiestatistieken aankomt (Perrin en Poulain, 2006). Het is inderdaad zo
dat er in België diverse administratieve bronnen beschikbaar zijn, die ons iets leren
over de migratiebewegingen tussen België en het buitenland.
Enerzijds zijn er de gegevens van de KSZ en van het Rijksregister. Deze gegevens
laten in principe toe om de migratiegeschiedenis te reconstrueren van een persoon
van vreemde origine die hier toekomt en partner, kinderen en/of ouders laat
overkomen. Aan de hand van deze gegevens krijgen we een zicht op de
migratiestromen. Deze data schetsen een beeld van wie wanneer België
binnenkomt en welke migratiestromen daaruit voortvloeien. Aan de hand van
deze data kunnen we een beeld krijgen van de secundaire migratiestromen.
Anderzijds zijn er ook de gegevens die bijgehouden worden bij het afleveren van
de een verblijfsvergunning of bij het afleveren van visa. De reden van de aanvraag
van een visum wordt administratief bijgehouden. Deze data kunnen eveneens
geraadpleegd worden. In ons geval zijn we vooral geïnteresseerd in de registraties
die geboekstaafd staan onder de noemer van gezinsvorming of gezinshereniging.
In tegenstelling tot de gegevens van de KSZ en het Rijksregister, geven
verblijfsvergunningen en visagegevens enkel een zicht op de primaire
migratiestromen. We weten aan de hand van deze databronnen enkel iets over de
persoon in kwestie die het visum aanvraagt en ontvangt. Over de hieruit
resulterende migratiestromen van de partner, kinderen of de ouders leren deze
gegevens ons niets.
Deze twee belangrijke administratieve databronnen laten toe om het fenomeen
van familievorming en –hereniging in zijn totaliteit te bestuderen. Samen kunnen
37