Liefde kent geen grenzen - Federaal Wetenschapsbeleid

110
(Timmerman, 2006). Een bevinding die stelselmatig terugkomt, betreft de
desillusie van importpartners. De ontgoocheling wordt veroorzaakt door de
beperkte informatie van de aanstaande huwelijksmigranten over België
(Timmerman & Van der Heyden, 2004; Timmerman, 2006) en het geïdealiseerde
beeld van een leven in West Europa (Tas, 2006; Timmermans, 2006; Van der
Heyden, 2006). Dit rooskleurige beeld wordt gevoed door de Turkse en
Marokkaanse migranten die tijdens de zomerperiode hun ‘rijkdom’ en ‘luxe’
tentoon spreiden in hun herkomstregio (Timmerman, 1999; 2006; Van der Heyden,
2006).
De teleurstelling situeert zich op verschillende niveaus. Terwijl de meeste
volgmigranten zich een voorspoedig en luxueus bestaan inbeeldden, bevinden
sommige huwelijksmigranten zich in een kwetsbare financiële positie (Tas, 2006).
Dit is vooral frustrerend voor mannen, die minder gemakkelijk dan verwacht een
plaats verwerven op de arbeidsmarkt en bijgevolg hun traditionele rol van
kostwinner moeilijk kunnen waarmaken. Het vinden van werk is de grootste
prioriteit van de mannelijke nieuwkomer. Hij heeft niet enkel nood aan een
inkomen om zijn gezin te onderhouden, maar ook om de enorme bruidsprijs af te
betalen en zijn familie in de herkomstregio niet teleur te stellen (Timmerman,
2006). De druk om een inkomen te verdienen belemmert de mogelijkheid om
Nederlands of Frans te leren. Deze gebrekkige talenkennis en de beperkte
scholingsgraad duwen mannen vaak in de richting van zwartwerk. Bovendien
breekt de migratie de traditie van virilokaliteit en worden mannen – tegen de
traditie in – verplicht om te migreren. Normaal vervoegen vrouwen zich bij de
familie van de echtgenoot. De breuk met de eigen familie in de herkomstregio, de
afhankelijkheid van de schoonfamilie, de gebrekkige talenkennis en de precaire
arbeidsmarktpositie geven een deuk aan het zelfvertrouwen van mannen en
leiden vaak tot psychologische problemen (Tas, 2006).
Veel vrouwelijke nieuwkomers hopen met hun migratie op sociale en
economische mobiliteit en beschouwen hun migratie naar het Westen als
emancipatorisch. Zoals vermeld, conflicteert deze wens met de drijfveer van
Turkse en Marokkaanse mannen in België om een partner in de herkomstregio te
zoeken. Mannen menen in een importpartner een meer pure, traditionele vrouw te
vinden, onbesmet met Westerse ideeën en toegewijd aan het huishouden. Het valt
dan ook nauwelijks te verwonderen dat deze tegenstrijdige verwachtingen leiden
tot echtelijke spanningen. Met deze moeilijkheden staan vrouwen doorgaans
alleen. Ze zijn niet enkel financieel, maar ook sociaal afhankelijk van de man en
diens familie (Timmerman, 2006, Van der Heyden, 2006). De controle van de
schoonfamilie gaat soms heel ver en neemt in enkele gevallen proporties aan van
echte uitbuiting. Anderen genieten dan weer enorm veel steun en hulp van hun
echtgenoot en schoonfamilie (Tas, 2006; Timmerman, 2006).