Liefde kent geen grenzen - Federaal Wetenschapsbeleid

124
Er vindt een soort ruil plaats binnen de familie. Van het meisje dat huwt in het
buitenland, verliest de familie de directe inkomsten van de man. Zij hopen
impliciet dat dit gecompenseerd zal worden met het geld dat zij terugstuurt.
Vermits ze zelf niet meer op Thailand wonen, is dit in de ogen van de
respondenten de enige manier om zorg te dragen voor de ouders op hun oude
dag. O. verklaart:
O.: Dat geld die we verdiend hebben, versturen we, dit geld - een beetje geld - naar onze
ouders. Vergeet niet, geld van hier is meer waard voor Thaise mensen. Misschien niet hier,
maar in Thailand. Want het leven in Thailand is ietsje goedkoper dan hier. En dat is
belangrijk voor ons. Want we zijn hier en we hebben niet veel kans om onze ouders elke dag
daar te verzorgen. En dat is de enige manier waarop we dat kunnen doen.(Focusgroep
Antwerpen).
Vermits er in Thailand geen sociaal zekerheidssysteem bestaat zoals in het Westen,
dienen de kinderen zelf zorg te dragen voor de ouders. Deze taak komt vaak op
de schouders van één van de dochters terecht. Traditioneel verhuizen dochters
immers niet wanneer ze huwen, maar blijven ze bij de eigen familie wonen. De
ruil bestaat er ook in dat de ouders de verzorging op hun oude dag opgeven in
ruil voor een betere financiële toekomst van hun dochter (en daarbij ook impliciet
van zichzelf).
Meisje is altijd - maar dat is voor mij, mijn persoonlijke redenen - meisje altijd moeten de
ouders, altijd verzorgen. (…) Maar voor meisje wel; als ze met iemand trouwt, ze blijft wel
in de familie, want (…) ik wil mijn ouders voor altijd verzorgen. In Thailand we hebben
geen pensioengeld, de oude mensen kunnen ze niet goed verzorgen. Ik werkte toen op school
ook als lerares. Ik verdien ook geld en ik moet ook geld aan mijn moeder geven om eten te
kopen, om iets belangrijk in huis te doen. Dat is onze, ja onze taak. Niet alleen nu, maar tot
ze sterven, tot de dood. (Focusgroep Antwerpen)
Deze vrouwen ervaren de economische push- en pull factor als één van de meest
wezenlijke elementen die bijdraagt tot de migratiestroom. Een Filippijnse
voorganger van een evangelische kerk, die vertrouwd is met de persoonlijke
situaties van Filippijnse vrouwen, stelt:
Most of the women marry a foreigner to escape from poverty. The number one reason is the
economic reason. From all the ones I know, I haven’t met anyone who has married not
because of economic reasons. (PR, Filippijnse voorganger)
Dit impliceert uiteraard niet dat deze vrouwen in de keuze van hun buitenlandse
huwelijkspartner enkel het economische element in rekening nemen. Maar het is
wel een belangrijk element dat de keuze sterk mee bepaalt. Het gebrek aan
economische opportuniteiten doet hen over de landsgrenzen heen kijken, op zoek
naar mogelijkheden in het buitenland. Vermits migratie in het kader van een
huwelijk één van de weinige pistes is om voor lange tijd in het buitenland te