Liefde kent geen grenzen - Federaal Wetenschapsbeleid

HOOFDSTUK V ALS SCHIJN BEDRIEGT. DE
WERKING VAN DE CEL SCHIJNHUWELIJKEN IN
GENT EN ANTWERPEN
1. Inleiding
Een schijnhuwelijk is een huwelijk dat enkel tot doel heeft een verblijfsdocument
te bekomen en zo de immigratiewetgeving te omzeilen (Coene, 2005). De wetgever
definieert een schijnhuwelijk als volgt:
Er is geen huwelijk wanneer ondanks de gegeven formele toestemming tot een huwelijk, uit
een geheel van omstandigheden blijkt dat minstens één van de echtgenoten kennelijk niet de
intentie heeft een duurzame levensgemeenschap tot stand te brengen, maar enkel uit is op
het bekomen van een verblijfsrechterlijk voordeel verbonden aan de staat van gehuwde
(artikel 146 bis Burgerlijk Wetboek).
Het is echter niet altijd duidelijk om de grens te trekken tussen wat een
schijnhuwelijk is en wat een ‘echt’ huwelijk is. Het is namelijk niet ondenkbaar dat
ook geliefden met elkaar huwen, enkel en alleen om het verblijfsrecht voor één
van de partners te bekomen, terwijl de persoonlijke voorkeur van de partners om
bij elkaar te zijn niet noodzakelijk uitgaat naar een huwelijk.
We stellen een eigenaardige contradictie vast in de evolutie van de
huwelijkssluiting. Enerzijds evolueert onze samenleving steeds meer naar een
‘samenwoonstsamenleving’. Het huwelijk als instituut lijkt meer en meer plaats te
moeten ruimen voor alternatieve en zelfgekozen samenlevingsvormen. Het
huwelijk boet in als ‘het’ maatschappelijk instituut dat de verbintenis tussen twee
personen bezegelt. Anderzijds wordt precies voor buitenlandse partners deze
traditionele vorm van persoonlijk engagement naar de partner toe geaffirmeerd
(Coene, 2005). Eerlijkheidshalve dienen we toe te geven dat de contradictie in
België niet helemaal opgaat, omdat de wet ook migratie in het kader van
duurzame samenwoonst toelaat.
81