Liefde kent geen grenzen - Federaal Wetenschapsbeleid

84
onderzoeken ze de huwelijksintentie van hen die in België geen vast verblijf
hebben. Het betreft hier huwelijken die in België plaatsvinden en waarvan
minstens één van de partners geen langdurige verblijfsvergunning heeft. In
concreto betreft het hier mensen zonder wettige verblijfsvergunning, asielzoekers,
buitenlandse studenten, mensen met een tijdelijk verblijf, met arbeidskaart of
visum kort verblijf. Deze groepen vormen de risicogroepen voor een
schijnhuwelijk. Dit eerste vooronderzoek wordt door de cel zelf gedaan. De eerste
screening mondt uit in één van volgende mogelijkheden: een positief advies
(groen licht voor het huwelijk), negatief advies (uitstel van het huwelijk en ruimte
voor een politioneel onderzoek) of een directe weigering.
Indien er indicaties blijken te zijn van een schijnhuwelijk, wordt het dossier
overgemaakt aan het parket. Het parket geeft een advies aan de ambtenaar van
burgerlijke stand, die uiteindelijke beslist of hij het huwelijk al dan niet voltrekt. In
praktisch alle gevallen volgt de ambtenaar het parket. Het gebeurt slechts
uitzonderlijk dat een ambtenaar zelf een onderzoek verricht. Meestal neemt zij of
hij een beslissing op basis van het verslag, opgemaakt door de cel
schijnhuwelijken. Toch kan de ambtenaar autonoom handelen en ingaan tegen het
advies van de cel.
Ten tweede kan de cel in het buitenland afgesloten huwelijken, waarbij er
indicaties voor een schijnhuwelijk zijn, onderwerpen aan een onderzoek. Dit
onderzoek loopt tevens in samenwerking met het parket. Doorgaans stelt zich
hierbij het probleem dat in sommige gevallen de partner in het buitenland
verblijft. Meestal wacht de cel met het onderzoek tot ook de andere partner in
België is. Men wenst het onderzoek te voeren met de beide partners. Beide
partners verschijnen voor de cel voor een apart verhoor. Op basis van deze
gesprekken formuleert de cel een advies. Via de ambassade is het vaak mogelijk
om een eerste onderzoek in te stellen aan de hand van een vragenlijst. In
dergelijke gevallen werkt de ambassade samen met het parket van de betreffende
stad of gemeente in België. Als er inderdaad indicaties van een schijnhuwelijk zijn,
gaat men de erkenning van dit huwelijk weigeren op basis van het internationaal
privaat recht.
Ten derde worden er ook huwelijken in het buitenland gesloten met een volmacht.
Zo kan het gebeuren dat één van beide partners illegaal in België is en met behulp
van een volmacht het huwelijk laat voltrekken in de herkomstregio. Vervolgens
probeert het koppel dit huwelijk in België in te schrijven. Op die manier ontloopt
de partner de visumplicht.In deze gevallen kan de cel schijnhuwelijken een
onderzoek instellen. De beide personen worden dan uitgenodigd voor een
interview. Eventueel wordt dit overgemaakt aan het parket voor verdere
behandeling.