Liefde kent geen grenzen - Federaal Wetenschapsbeleid

223
R: En in mijn familie ik was niet goed voor mijn moeder altijd, door de feit dat ik
was té intellectueel bezig in de plaats van met mijn handen. Mama altijd spreekt
tegen mij “jij zal nooit goede… (zoekt woord) huwelijk… gehuwd worden, dus geen
goede man zal met jou trouwen. Omdat op de dag dat hij ziet slechte vrouw, geen
trouw gaat door. Je kan niet koken, je kan niet naaien, je kan niets goed doen. Alles
dat je kan zit in deze [wijst naar haar hoofd], met je hoofd wel maar niet met je
handen. Je moet veranderen je personaliteit anders je zal alleen blijven of met
slechte man”. (…) Het is zeer traditioneel en dat is op de school ook. Voor vrouwen
dat is altijd koken, naaien. Die hebben op de school twee uren per week. Voor
vrouwen die moeten dit studeren en mannen iets met machines studeren.
I: En is dat in álle richtingen?
R: Ja
I: Ja?
R: Ja, dat is altijd zo. Dat is vanaf de primaire school zo.
I: Dat is vandaag ook nog zo?
R:Ja. Ja. (I38; RUS; 43 jaar; HO; 1-5jaar)
Zoals aangetoond in voorgaande paragraaf, voelen vrouwen een reële druk om
zich in de echt te verbinden. Het probleem is echter dat de eigen nationale
huwelijksmarkt in kwantitatief en kwalitatief opzicht onvoldoende potentiële
huwelijkspartners bevat. Zoals aangetoond in 2.1.3. kampen Rusland, Oekraïne en
Wit-Rusland met een objectief mannentekort en beantwoorden de aanwezige
mannen vaak niet aan de wensen van vrouwen. De kloof tussen de seksen wordt
bovendien vergroot door de stereotiepe beeldvorming van mannen en vrouwen
(Attwood, 1996). Het klassieke beeld van de sterke man als hoofd en kostwinner
van het gezin correspondeert door de hoge werkloosheid vaak niet met de
realiteit. Vrouwen houden echter bij het zoeken naar een huwelijkspartner dit
ideaalbeeld voor ogen. De Russische man kan omwille van de socio-economische
omstandigheden niet tippen aan het utopische beeld, waardoor de vrouw haar
horizon verruimt naar het Westen. Russische vrouwen construeren hun beeld van
het Westen hoofdzakelijk op basis van media, films en muziek. Het gebrek aan
objectieve kennis schept de ruimte om partners uit West Europa en de Verenigde
Staten te idealiseren. De combinatie van het primordiale belang van het huwelijk
en het tekort aan huwelijkspartners op de eigen huwelijksmarkt, bieden een
mogelijke verklaring voor de interactie tussen huwelijk en migratie.
Naast het ongenoegen met de andere sekse op de eigen, nationale huwelijksmarkt,
verlaagt het overaanbod aan vrouwen de drempel tot migratie bij partnervorming
en huwelijkssluiting. Immers, het vrouwenoverschot staat mannen toe om