Liefde kent geen grenzen - Federaal Wetenschapsbeleid

224
selectiever te zijn. Aangezien de gemiddelde huwelijksleeftijd in
Postsovjetrepublieken heel laag ligt (21,7 jaar in 1994), vinden vrouwen boven
deze leeftijd moeilijker een huwelijkspartner. De reden voor de vroege
huwelijksleeftijd volgens de Russische vrouw hieronder betreft de grotere keuze
aan mogelijke partners op jonge leeftijd:
Als jij een goeie partij… hoe jonger je bent, hoe bredere keuze je hebt, en zeker
zolang je studeert en nog redelijk veel contacten hebt… Maar vanaf het moment dat
je begint te werken, dan is dat veel beperkter hé, ik denk dat dat nog leeft in
Rusland. (I37; RUS; 38 jaar; HO; >5jaar)
Vrouwen zijn met andere woorden snel te oud voor de nationale huwelijksmarkt.
Ook de waarde van gescheiden vrouwen met kinderen daalt aanzienlijk op de
Russische huwelijksmarkt. De precaire situatie van alleenstaande moeders en de
idee van complementariteit van de seksen, motiveert vrouwen om hun kans te
wagen op de internationale huwelijksmarkt. Ook de geïnterviewde lerares
Maatschappelijke Oriëntatie wijst erop dat het voor een gescheiden vrouw met
kinderen quasi onmogelijk is om een tweede huwelijk aan te gaan in Rusland.
R: (…) In Rusland dat zal nooit gebeuren, dat die man moet toch gek zijn of tot zijn
oren verliefd zijn…
I: Dus dat gebeurt niet dat een andere man zorgt voor uw kindje?
R: Ja, dat is moeilijk. Zeker. Hij moet stapelverliefd zijn op vrouw. (Lerares
Maatschappelijke Oriëntatie Russische sprekenden)
Een andere essentiële factor voor het begrijpen van de interactie tussen huwelijk
en migratie, betreft de verandering van de betekenis van het huwelijk na de
intrede van de vrije markteconomie. Bij de overgang naar een kapitalistisch
systeem wordt het huwelijk een strategie tot sociale en economische mobiliteit
(Pilkington, 1996). Dit is niet uitzonderlijk, aangezien men met een huwelijk steeds
streeft naar positie verbetering (Becker, 1991; Ouali, 2005). Maar ten tijde van het
communisme konden mensen zich op materieel gebied amper van elkaar
onderscheiden. Met de teloorgang van het communisme, de perestrojka en de
intrede van een vrije markteconomie, werd bruusk gebroken met deze waarden.
Daar waar mensen zich vroeger niet van elkaar konden differentiëren op materieel
gebied, probeert men dit nu,zoals vermeld, dubbel en dik te uiten. De
kapitalistische waarden worden extreem overgenomen (Stetsenko, 2002). Deze
evolutie, in combinatie met het genderspecifieke patroon waarbij de man de rol
van kostwinner krijgt toegeschreven en de vrouw steeds meer naar het private
wordt geduwd, laat ons het fenomeen van de huwelijksmigratie beter begrijpen.
Russische vrouwen zoeken een man die hen een goede toekomst biedt en hen
toelaat om hun welvaart openlijk te demonstreren. Ze streven via een huwelijk