Liefde kent geen grenzen - Federaal Wetenschapsbeleid

180
R: dus wij hebben daar al ons geld verloren, op één dag, dat was echt niet te doen,
dat was
I: en dat was onaangekondigd?
R: onaangekondigd, ja.
I: en waar was al dat geld dan naartoe?
R: er zijn een tiental zeer rijke mensen in Moskou - hoe noemden zij noemden zij
zich menarch, menarchen - superrijke mensen eigenlijk he, gelijk Berezovski, je hebt
het waarschijnlijk nog gehoord he, Berezovski, Abramovich en al, zij zijn opeens
zeer rijk geworden... met welk geld kan je wel raden hé. (I37; RUS; 38 jaar; HO;
>5 jaar)
Bij de overgang naar een markteconomie werd Rusland voor het eerst met
werkloosheid geconfronteerd. Tijdens het Sovjettijdperk was het immers een
misdaad om niet te werken (Brainerd, 2000; Sakwa, 2002):
We hadden geen mensen zonder werk. Het was niet mogelijk situatie hebben zonder
werk. Natuurlijk psychologisch zeer goed, als jij begrijpt jij kan altijd werk vinden.
Medicijn zonder geld en ja we hadden ja dokters, soms goed, soms slecht, soms.
Maar iedereen had school. School was goed systeem. (I19; RUS; 45 jaar; MID;
>5jaar)
De teloorgang van het centraal uitgebouwde sociale zekerheidssysteem maakte
dat mensen die zonder werk vielen op geen enkele wijze op een uitkering konden
rekenen. Hierbij kwam dat door de devaluatie van de roebel het gros van de
bevolking alle spaargelden en bezittingen verloor. De respondenten die de
implosie van de Sovjet Unie meemaakten, benadrukten het verlies en de door hen
als traumatisch bevonden gevolgen van de crisis.
Maar na perestrojka toen Gorbatsjov kwam, dat was echt… Het was 2 keer wij zijn
al geld verliezen in bank. (…) Het was één keer het was ‘90 jaar denk ik, erna was
een beetje later, 6 jaar later. Het was verschrikkelijke situatie. Wij hadden geld, ik
en mijn man, wij hadden geld voor meer groot appartement en deze moment mijn
zoon was geboren. Na één jaar deze geld waren just niets. Wij hebben videoreader
systeem voor films gekocht voor deze geld die vroeger waren voor appartement.
Mijn man heeft gezegd “wat doen we nu?” ik heb gezegd misschien kunnen we dit
kopen. Dat is echt erg, en 2 keer. En niet alleen wij, mijn moeder en mijn vader ook.
Het was just niks. Het was echt erg. Maar ja… (I19; RUS; 45 jaar; MID; >5 jaar)
R: Bijvoorbeeld ik herinner mij de situatie wanneer mijn ouders kregen, ik was in
school, ik was misschien 13 of 14, 15 jaar oud. Ja, voor 3 of 4 jaren het was zo dat