Liefde kent geen grenzen - Federaal Wetenschapsbeleid

267
gevallen leiden tot weinig betaalde betrekkingen en / of in sommige gevallen de
werkloosheid. Vooral de volledige afwezigheid van de arbeidsmarkt valt op, zeker
als we naar welomschreven subgroepen kijken zoals de ingeweken vrouwen
vanuit het Middelland Zeegebied en de Arabische wereld. Voor zover de cijfers
kunnen aantonen, komen zij vrijwel niet op de arbeidsmarkt terecht. Een analyse
van de gezinstypen leert dat wel bijna één op twee in het algemeen en 64% voor
deze subgroep in een gezinssituatie met kinderen zit. Dit kan mogelijk een
verklaring geven voor de afwezigheid op de arbeidsmarkt. Dit is echter ook een
indicatie van de noodzaak om andere initiatieven te nemen om een replicatie van
achterstelling van de toekomstige generaties zo veel mogelijk te vermijden.
Een voorzichtig algemeen besluit na de analyse van de gegevens van de
kruispuntbank zou kunnen zijn dat, gezien het profiel van de partners in België en
gezien het profiel van de huwelijksmigranten, voor een aantal groepen in de
samenleving ‘huwelijksmigratie’ een replicatie en verderzetting in de tijd
impliceert van de socio-economische achterstelling van deze groepen. Het betreft
hier vooral de personen met de nationaliteiten die samengebundeld werden in de
subgroep “Middellandse Zeegebied en de Arabische wereld”. Vrouwen uit deze
subgroep betreden meestal de arbeidsmarkt niet. Personen uit die groep zijn vaker
dan de anderen werkloos en indien zij op de arbeidsmarkt actief zijn, zitten zij in
de laagste inkomenscategorieën.
Een verdere analyse, waarin meer gefocust kan worden op specifieke groepen - waarbij niet
alleen een meer fijnmazige omschrijving van de nationaliteiten zelf, maar ook de
nationaliteit van ouders en /of grootouders in de analyse betrokken kan worden - zou een
duidelijker beeld kunnen schetsen van de huwelijksmigranten die merkelijk lager dan de
andere groepen scoren op een aantal geselecteerde socio-economische indicatoren. Een
betere beschikbaarheid van de bestaande administratieve data voor analyse en onderzoek
zou reeds een belangrijke stap in de goede richting kunnen zijn.
4. Schijnhuwelijk: criminaliteit of gevolg van beleid?
Zoals gezegd, blijft binnen het internationaal restrictieve immigratiebeleid het
huwelijk vaak het enige mogelijke toegangsticket tot het Westen. Binnen deze
context wordt het huwelijk vaak tot strategie voor het verkrijgen van een
permanente verblijfstitel in West Europa of de Verenigde Staten. In die zin kunnen
we ons de vraag stellen in welke mate huwelijksmigratie en de ermee gepaard
gaande misbruiken een product zijn van het bestaande beleid.
Een goede dertig jaar na het instellen van de migratiestop, is huwelijksmigratie
actueel. Wereldwijd stellen we een toename van migratiestromen vast. Deze
toename en verscheidenheid van migratiestromen zijn de belangrijkste reden voor
Castels en Miller om de late twintigste eeuw als de ‘age of migration’ te