Εδώ - Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση

καιρού και τα φυσικά φαινόμενα που συμβαίνουν την άνοιξη, κάνοντας τους ερωτήσεις, όπως:
- «Όταν ξυπνάτε το πρωί και κοιτάζετε έξω από το παράθυρο, τι βλέπετε, ημέρα ή νύχτα;»
- «Το χειμώνα τι βλέπατε το πρωί που ξυπνούσατε, τι είχε έξω, φως ή σκοτάδι;»
- «Τι ώρα νύχτωνε το χειμώνα; Τι ώρα νυχτώνει τώρα;»
- «Γιατί νομίζετε ότι γύρισαν τώρα τα αποδημητικά πουλιά;»
- «Γιατί λιώνουν τα χιόνια στα βουνά;»
- «Πού νομίζετε ότι πηγαίνουν τα νερά τους;»
Τα νήπια συναγωνίζονταν τους μαθητές στις απαντήσεις. Για τα χιόνια των βουνών και τα νερά τους
ήξεραν. Είχαν μιλήσει σχετικά όταν έκαναν τον κύκλο του νερού. Για τα αποδημητικά πουλιά είχαν
μιλήσει το φθινόπωρο, όταν άρχιζαν τα κρύα και εκείνα έφευγαν για τις θερμές χώρες. Τότε είχαν πει
πως μόλις ζεστάνει ο καιρός και μεγαλώσουν οι μέρες, θα γυρίσουν πίσω.
Στη συνέχεια τα νήπια πρότειναν να παίξουν ένα παιχνίδι, παραλλαγή εκείνου που είχαν παίξει στο
νηπιαγωγείο. Δύο παιδιά εξήγησαν πώς παίζεται και συμπλήρωνε το ένα τα λόγια του άλλου. Έπρεπε
να χωριστούν σε τρεις ομάδες. Η μία ομάδα θα ήταν οι άνθρωποι: μαθητές, μαμάδες, μπαμπάδες,
δάσκαλοι. Η άλλη ομάδα θα ήταν πουλιά. Η τελευταία ομάδα θα ήταν ζώα. Ένα νήπιο θα κρατούσε
το ρυθμό με τη σείστρα και θα συμβόλιζε το χειμώνα. Ένα άλλο θα κρατούσε το ρυθμό με το ντέφι
και θα συμβόλιζε την άνοιξη. Ένα τρίτο θα χτυπούσε δυνατά, ένα μόνο χτύπημα τη φορά, με το
ταμπουρίνο και θα συμβόλιζε το πάγωμα της εικόνας.
Όταν θα χτυπούσε η σείστρα, θα ήταν χειμώνας και όλα θα ήταν «βαριά», οι άνθρωποι θα έκαναν
αργά τις δουλειές τους επειδή κρύωναν. Τα ζώα θα έβγαιναν για μόνο λίγο από τις φωλιές τους, τα
ερπετά θα κοιμόντουσαν.
Σελίδα 29