Εδώ - Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση

παρατηρήσουν διαφορές και ομοιότητες. Ένα τουβλάκι μπορεί να έχει ομοιότητα με ένα άλλο κόκκινο
τουβλάκι, αλλά διαφέρει ως προς το μέγεθος.
- «Θα μπορούσαμε όλα μαζί τα τουβλάκια να τα βάλουμε σε μία κατηγορία;»
Τα παιδιά σκέφτηκαν, πειραματίστηκαν και ανακάλυψαν ότι όλα μαζί τα τουβλάκια έχουν μερικά
κοινά σημεία: Είναι όλα φτιαγμένα από ξύλο και δείχνουν σχήματα: τρίγωνα, τετράγωνα, κύκλους.
Επίσης, δύο παιδιά που βρίσκονταν στη βιβλιοθήκη ανακάλυψαν σε ένα βιβλίο μία εικόνα που έδειχνε
να πέφτει χιόνι. Δίπλα είχε μεγεθυμένες τρεις νιφάδες χιονιού. Τα παιδιά παρατήρησαν πώς
ακόμη και το χιόνι «είναι διαφορετικό και όμως μοιάζει». Ενθουσιασμένα το έδειξαν και στα υπόλοιπα
παιδιά.
Την άλλη μέρα η νηπιαγωγός πρότεινε να συμπληρώσουν το ιστόγραμμα που είχαν σχηματίσει στην
αρχή. Ήθελε έτσι να διαπιστώσει, αν έπειτα από όλη αυτή τη διαδικασία, είχε αλλάξει ο τρόπος σκέψης
των παιδιών. Επίσης ήθελε να διερευνήσει πού στρεφόταν το ενδιαφέρον τους σχετικά με τη διαφορετικότητα,
αν διατηρούνταν ακόμη σε υψηλό επίπεδο ή είχε ατονήσει. Το ιστόγραμμα που προέκυψε
ήταν το εξής:
Έχω όνομα, επίθετο,
οικογένεια, φίλους...
Κανένας δεν είναι
ίδιος με τους άλλους
\
Ποιος είμαι;
Είμαι διαφορετικό
Θέλω να
με αγαπούν
Ένα κεφάλι, μία μυτούλα,
μία καρδούλα, ίδια χαμόγελα
Θέλω να με
δέχονται όπως είμαι
Θέλω να παίζω
μαζί τους
Δύο ημέρες αργότερα έλαβαν μία πρόσκληση από το δημοτικό σχολείο, όπου τα παιδιά της α' τάξης
καλούσαν τα νήπια να γνωριστούν, να παίξουν και να μάθουν μαζί.
- «Παίζουμε μαζί, μαθαίνουμε μαζί; Τι θα τους απαντήσουμε;»