Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Χωρίστηκαν σε ομάδες με κριτήριο πόσο διευκολυνόταν η συνεργασία των παιδιών <strong>και</strong> των γονιών<br />
τους. Η νηπιαγωγός, σε κατ' ιδίαν επικοινωνία με τους τελευταίους, τους είχε παρακινήσει κάθε<br />
φορά που κάνουν κάτι, να περιγράφουν στα παιδιά τους τον τρόπου που το κάνουν <strong>και</strong> να τα παροτρύνουν<br />
να συμμετέχουν κι εκείνα όπου μπορούν.<br />
Ανά τρία τα παιδιά, μαζί με τους γονείς τους, ανέλαβαν:<br />
Η πρώτη ομάδα: Να ψάξουν στο διαδίκτυο για σχετικές πληροφορίες <strong>και</strong> αν ήταν δυνατόν να εκτυπώσουν<br />
<strong>και</strong> όσες φωτογραφίες έβρισκαν.<br />
Η δεύτερη ομάδα: Να συγκεντρώσουν τουριστικούς οδηγούς της πόλης <strong>και</strong> να επισημάνουν τα<br />
σημεία που αναφέρονται στα μουσεία.<br />
Η τρίτη ομάδα: Να απευθυνθούν σε υπηρεσία του EOT, για να αντλήσουν πληροφορίες <strong>και</strong> σχετικό<br />
υλικό.<br />
Η τέταρτη ομάδα: Να βρουν βιβλία, να εντοπίσουν τις αναφορές που γίνονται στα μουσεία της<br />
πόλης. Αν είναι δυνατόν, να βρουν <strong>και</strong> σχετικές κάρτες.<br />
Το ενδιαφέρον των παιδιών για μία επικείμενη επίσκεψη σε έναν τέτοιο χώρο φάνηκε να παραμένει<br />
αμείωτο. Η νηπιαγωγός από τη μεριά της τα ενθάρρυνε όσο μπορούσε· ήταν μία θαυμάσια ευ<strong>και</strong>ρία<br />
να εμπλουτίσουν τα παιδιά τις γνώσεις τους γύρω από τα μουσεία. Αν τα παιδιά του δημοτικού δεν<br />
εκδήλωναν ανάλογη διάθεση, θα τη διοργάνωνε μόνη της την επίσκεψη.<br />
Συνεργασία εκπαιδευτικών των δύο βαθμίδων<br />
Οι δύο εκπαιδευτικοί, ύστερα από ανταλλαγή απόψεων, συμφώνησαν ότι σε γνωστικό επίπεδο θα<br />
ήταν πολύ θετικό για τα παιδιά να επισκεφθούν ένα μουσείο. Μία από κοινού έξοδος θα εδραίωνε<br />
επίσης σχέσεις εμπιστοσύνης <strong>και</strong> ασφάλειας ανάμεσα στις δύο ομάδες <strong>και</strong> θα επέκτεινε τους στόχους<br />
που είχαν εξυπηρετηθεί κατά την πρώτη συνάντηση των παιδιών. Ο δάσκαλος θεώρησε ότι αν έφτανε<br />
στο σχολείο μία τέτοια πρόσκληση, από μέρους των νηπίων, τα παιδιά της πρώτης θα την αποδέχονταν<br />
με χαρά. Ο ίδιος ήταν σύμφωνος για μία τέτοια εξόρμηση.<br />
Επίσκεψη των παιδιών του δημοτικού στο νηπιαγωγείο<br />
Τα νήπια είχαν τόσο ενθουσιαστεί με την ιδέα που, συνηθισμένα πλέον στον τρόπο με τον οποίο<br />
γίνεται μία πρόσκληση, αποφάσισαν να την φτιάξουν μόνα τους κατά τη διάρκεια των ελεύθερων<br />
δραστηριοτήτων. Έπειτα την παρουσίασαν με χαρά στη δασκάλα τους. Η πρόσκληση απευθυνόταν<br />
στα παιδιά του δημοτικού. Εκείνη τα ρώτησε τι ακριβώς ήθελαν να πουν με αυτήν <strong>και</strong>, παίρνοντας<br />
το ρόλο του γραφέα, έγραψε <strong>και</strong> η ίδια ό,τι της είπαν. Εντύπωση έκανε ότι χρησιμοποίησαν τα σημαντικότερα<br />
από τα κειμενικά χαρακτηριστικά μίας πρόσκλησης: σε ποιον απευθυνόταν, πού θα γινόταν<br />
η συνάντηση <strong>και</strong> για ποιο λόγο τους καλούσαν. Έγραφε, με τον τρόπο των νηπίων φυσικά:<br />
«Παιδάκια της πρώτης, που είστε φίλοι μας, ελάτε στο σχολείο μας να γίνουμε πιο φίλοι, θα πάμε<br />
στο μουσείο».<br />
Επίσης προσπάθησε να τα βοηθήσει να αντιληφθούν τι άλλο έλειπε.<br />
- «Και αν έρθουν το απόγευμα, όταν θα έχουμε σχολάσει, ποιον θα βρουν εδώ;»<br />
- «Πώς θα ξέρουν πότε να έρθουν;»<br />
Σελίδα 99
Change language