Εδώ - Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση

2ο ερώτημα: Είμαι διαφορετικός
Την επόμενη μέρα, η νηπιαγωγός ενθάρρυνε τα παιδιά, μέσα από την κουβέντα και την ανταλλαγή
ιδεών, να ανακαλύψουν τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στους ανθρώπους, δίνοντας έμφαση σε
εκείνες που ανιχνεύουν μέσα στην ίδια τους την τάξη, ανάμεσα στους συνομηλίκους τους. Μερικές
από τις διαπιστώσεις και τα ερωτήματα των παιδιών ήταν:
- «Άλλοι είναι πιο μεγάλοι, άλλοι είναι πιο μικροί».
- «Είμαστε αγοράκια και κοριτσάκια».
- «Δεν μιλάμε όλοι την ίδια γλώσσα».
- «Δεν φοράμε τα ίδια ρούχα».
- «Μερικοί κλαίνε πολύ, άλλοι καθόλου».
- «Ενώ έχουμε την ίδια ηλικία, δεν έχουμε το ίδιο ύψος».
- «Μερικοί γελάνε εύκολα, άλλοι δύσκολα».
Η νηπιαγωγός τα παρακίνησε να σταθούν όλα μπροστά στον καθρέφτη και να παρατηρήσουν προσεκτικά
ό,τι βλέπουν.
- «Είναι κάποιος ολόιδιος με τον άλλον;»
- «Έχουμε όλοι τα ίδια μαλλιά, την ίδια μύτη, το ίδιο σώμα;»
- «θέλετε να ζωγραφίσουμε όλοι κάτι που να είναι ίδιο; Τι να είναι αυτό;»
Τα παιδιά αποφάσισαν να ζωγραφίσουν όλα -το καθένα τη δική του ζωγραφιά- ένα σπιτάκι, ένα
δέντρο κι έναν ήλιο (το έκαναν όπως το φαντάζονταν, χωρίς να αναπαράγουν κάποιο πρότυπο).
Μετά κόλλησαν όλα τα έργα σε ένα μεγάλο χαρτί και αυτό το τοποθέτησαν στον τοίχο, για να μπορούν
όλοι να το βλέπουν. Κατόπιν άρχισαν να συγκρίνουν όσα είχαν ζωγραφίσει.
- «Του Δημήτρη το σπιτάκι μοιάζει με της Γιώτας».
- «Ναι, κοίτα όμως, η σκεπή του σπιτιού της Γιώτας είναι πιο μυτερή και κοιτάζει τον ήλιο. Του
Δημήτρη είναι αλλιώς και τα κεραμίδια του έχουν δύο χρώματα».
Σελίδα 77