You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Στο νηπιαγωγείο<br />
Με αφορμή τα σχόλια ενός παιδιού ότι σε «λίγο <strong>και</strong>ρό» θα πάει στο δημοτικό, ο νηπιαγωγός ρώτησε<br />
όλα τα παιδιά να του πουν πώς τους φαινόταν η ιδέα να επισκεφτούν την α' τάξη του δημοτικού<br />
σχολείου, να παίξουν <strong>και</strong> να φτιάξουν μαζί διάφορα πράγματα. Η ιδέα άρεσε <strong>και</strong> δε φάνηκε να υπάρχει<br />
κάποιο παιδί που να έχει αντίρρηση. Βέβαια, άλλα νήπια το δέχτηκαν με ενθουσιασμό <strong>και</strong> άλλα<br />
με κάποιες επιφυλάξεις. Άρχισαν, λοιπόν, να συζητούν για μία ακόμη φορά πώς φαντάζονταν ότι θα<br />
είναι εκεί, τι περίμεναν να βρουν <strong>και</strong> ποια συναισθήματα είχαν.<br />
Ο νηπιαγωγός παρακίνησε τα παιδιά να ζωγραφίσουν <strong>και</strong> να γράψουν ό,τι αισθάνονται για την επικείμενη<br />
επίσκεψη τους στο δημοτικό σχολείο. Τα παιδιά, μεταξύ των άλλων, έγραψαν μόνα τους ή<br />
με τη βοήθεια του νηπιαγωγού:<br />
- «Όταν θα πάμε στο δημοτικό, θα μεγαλώσω».<br />
- «Έχει φίλους εκεί;»<br />
- «Στην πρώτη πάει ο Νίκος, ξέρει να γράφει».<br />
Κάποια στιγμή ένα αγόρι έφερε ένα ανθρωπάκι<br />
φτιαγμένο από πλαστελίνη <strong>και</strong> είπε πως όταν θα<br />
πήγαιναν στο δημοτικό, θα το χάριζε στους μαθητές.<br />
«Είναι ο Χάρης» διευκρίνισε (Χάρη έλεγαν<br />
τον ίδιο). Η ιδέα άρεσε <strong>και</strong> σε άλλα παιδιά, που<br />
έσπευσαν να το μιμηθούν. Σε λίγο υπήρχαν τόσα ανθρωπάκια<br />
από πλαστελίνη, όσα ήταν <strong>και</strong> τα νήπια. Ωστόσο,<br />
έτσι όπως τα κρατούσαν, διαπίστωσαν ότι εύκολα χάλαγε<br />
το σχήμα τους. Προσπάθησαν, λοιπόν, να σκεφτούν έναν<br />
τρόπο να τα μεταφέρουν με ασφάλεια.<br />
- «Αν τα βάζαμε μέσα σε ένα κουτί;»<br />
- «Αν τα τυλίγαμε σε χαρτάκια;»<br />
Τελικά αποφάσισαν να τα κολλήσουν επάνω σε σκληρό χαρτόνι (μακέτα). Για να γίνει πιο όμορφο,<br />
κάθε παιδί, στη θέση που θα στερέωνε το ανθρωπάκι του, ζωγράφισε ένα μεγάλο λουλούδι.<br />
Στη συνέχεια συζήτησαν για τον τρόπο που έπρεπε να συμπεριφερθούν εκεί που θα πηγαίνανε.<br />
«Ποια ήταν η εικόνα που είχαν τα ίδια τα νήπια; Πώς νόμιζαν ότι φέρονται οι μαθητές;», «Στο δρόμο<br />
για το σχολείο, πώς έπρεπε να περπατούν; Τις προηγούμενες φορές που έβγαιναν περίπατο θυμούνται<br />
τι έκαναν; Τώρα, τι πρέπει να κάνουν;»<br />
Έγραψαν μία ανακοίνωση, με το δικό τους τρόπο, <strong>και</strong> την κόλλησαν στον πίνακα ανακοινώσεων. Με<br />
αυτή καλούσαν τους γονείς τους να τα συνοδεύσουν στο δημοτικό. Ο νηπιαγωγός, επειδή διαπίστωσε<br />
ότι δεν έβγαινε σαφές νόημα από το κείμενο των παιδιών, ζήτησε να του το διαβάσουν <strong>και</strong>, όπου<br />
χρειαζόταν, έγραφε τις λέξεις ο ίδιος, «για να μπορούμε να το διαβάζουμε όλοι».<br />
Σελίδα 57
Change language