Εδώ - Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση

Σχεδιασμός του σχεδίου εργασίας
Η νηπιαγωγός ενθάρρυνε τα παιδιά να εκφράσουν τις δικές τους εμπειρίες και απόψεις, κάνοντας
τους ερωτήσεις, όπως:
- «Σας αρέσει να παίζετε με άλλους;»
- «Πώς νιώθετε, όταν παίζετε με άλλα παιδιά;»
- «Πώς νιώθετε όταν οι άλλοι δεν σας παίζουν;»
- «Για ποιο λόγο νομίζετε ότι συμβαίνει αυτό;»
- «Πώς νομίζετε ότι αισθάνεται ένα παιδάκι, όταν δεν το παίζουν οι άλλοι;»
- «Για ποιο λόγο, νομίζετε, ότι δεν το παίζουν αυτό το παιδάκι τα άλλα παιδιά;»
Μερικές από τις απαντήσεις που πήρε ήταν:
- «Εμένα, μ' αρέσει να παίζω με τους άλλους, αλλά μερικές φορές κάθομαι μόνη. Η Νίκη και η
Τασούλα δε με παίζουν, λένε δεν είμαι όμορφη».
- «Όταν τρώμε το μεσημέρι, το φαγητό του Πρενγκ δε μυρίζει ωραία, έχει αλλιώτικα φαγητά, δε
μ' αρέσουν».
- «Όταν κάνουμε κύκλο για να χορέψουμε, ο Στράτος δε θέλει να με πιάνει, γιατί λέει ότι δεν
πιάνω σφιχτά».
[Εδώ ο Νίκος έθιξε το πρόβλημα που είχε με μία ελαφρά δυσκινησία στο ένα του χέρι.]
- «Ο αδελφός μου στο σπίτι, αν έρθουν οι φίλοι του, δε με θέλει μαζί τους, λέει ότι είμαι μικρός,
ότι δεν ξέρω όσα εκείνοι».
Από τις τοποθετήσεις των παιδιών αναδύθηκαν τα ερωτηματικά και η αγωνία τους να γίνονται αποδεκτά
από τους άλλους. Φοβούνταν την απόρριψη και την απέδιδαν στη διαφορετικότητα τους.
Φάνηκε επίσης ότι ενώ ήθελαν να εισπράττουν αγάπη και αποδοχή από τους συνομηλίκους τους, τα
ίδια πολλές φορές απέρριπταν άλλα παιδιά, έχοντας στο νου τους κάποια συγκεκριμένα κριτήρια,
όπως η εθνικότητα, η ηλικία, το φύλο, οι ατομικές διαφορές και οι ειδικές ανάγκες. Επιπλέον τέθηκαν
και ερωτήματα, όπως:
- «Γιατί όλοι έχουμε δύο πόδια;»
- «Γιατί ο Νίκος δε μοιάζει με την Αλεξάνδρα, αφού βγήκανε από την ίδια κοιλίτσα;»
- «Όταν κατεβαίνω με τη μαμά μου στην αγορά, είναι ένα παιδάκι που κάθεται στη γωνία και
έχει μόνο ένα χέρι, πώς τρώει, πώς παίζει;»
Μέσα από το διάλογο προέκυψε ότι αυτό που ζητούσαν τα παιδιά να μάθουν ήταν γιατί όλοι μοιάζουμε
και γιατί δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Η νηπιαγωγός ζήτησε από τα παιδιά να προτείνουν με ποιον
τρόπο θα μπορούσε να γράψει όλα όσα ήθελαν να μάθουν. Ύστερα από συζήτηση κατέληξαν στο
παρακάτω ιστόγραμμα, με τη νηπιαγωγό στο ρόλο του γραφέα:
Είμαι όμοιος με τους άλλους ^Η Είμαι διαφορετικός
Σελίδα 72