You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
μετά χόρεψαν: με δύο πόδια, με ένα πόδι, χωρίς πόδια. Κουβάλησαν αντικείμενα: με δύο χέρια, με<br />
ένα χέρι, χωρίς χέρια. Κινήθηκαν στο χώρο με ανοιχτά μάτια, με κλειστά μάτια. Αγκαλιάστηκαν ανά<br />
ζεύγη, με ένα χέρι, με δύο χέρια, χωρίς χέρια. Προσπάθησαν να μιλήσουν χωρίς φωνή. «Τι έπρεπε<br />
να κάνουν για να καταλάβουν οι υπόλοιποι τι ήθελαν να πουν;»<br />
Την άλλη μέρα, την ώρα των ελεύθερων δραστηριοτήτων, η Γιοχάννα άρχισε να τραγουδάει στη φίλη<br />
της ένα τραγουδάκι από την πατρίδα της που της είχε μάθει η μαμά της. Η νηπιαγωγός αξιοποίησε<br />
την ευ<strong>και</strong>ρία <strong>και</strong> την ώρα που συγκεντρώθηκαν όλοι την παρακάλεσε να το ξαναπεί. Μετά απευθύνθηκε<br />
στον Πρενγκ <strong>και</strong> του ζήτησε να πει <strong>και</strong> εκείνος ένα τραγουδάκι από τη χώρα του. Ο Πρενγκ<br />
όμως δεν ήθελε, είπε ότι δεν ξέρει. Προθυμοποιήθηκε ωστόσο να τους μιλήσει στη γλώσσα του.<br />
Το ενδιαφέρον των υπόλοιπων παιδιών ήταν έντονο:<br />
- «Πώς λένε το ψωμί;»<br />
- «Πώς λένε "θέλεις να παίξουμε";»<br />
- «Πώς λένε "σ’ αγαπώ";»<br />
Απευθύνθηκαν <strong>και</strong> στη Γιοχάννα. Το ενδιαφέρον τους κορυφώθηκε. Ρωτούσαν <strong>και</strong> μετά επαναλάμβαναν<br />
τις λέξεις. Ο Πρενγκ <strong>και</strong> η Γιοχάννα βρέθηκαν στο κέντρο του ενδιαφέροντος.<br />
Η νηπιαγωγός με τις κατάλληλες ερωτήσεις παρότρυνε τα παιδιά να σκεφτούν ή να θέσουν <strong>και</strong> τα<br />
ίδια ερωτήσεις, όπως:<br />
- «Ποιοι από την τάξη μας προέρχονται από άλλα μέρη;»<br />
- «Να βρούμε στο χάρτη πού είναι η πατρίδα τους <strong>και</strong> να τη σημειώσουμε με ένα κυκλάκι».<br />
- «Να σημειώσουμε στο χάρτη που βρίσκεται η πόλη μας».<br />
- «Τίνος πατρίδα είναι πιο μακριά από το μέρος, όπου βρίσκεται το σχολείο μας;»<br />
- «Πώς θα μπορούσαμε να το μετρήσουμε;»<br />
Τα παιδιά πήραν σχοινάκια <strong>και</strong> με σημείο εκκίνησης το μέρος που βρίσκεται το σχολείο τους μέτρησαν τις<br />
αποστάσεις <strong>και</strong> συνέκριναν τα σκοινάκια τους. «Ο Πρενγκ μένει μακριά. Η Γιοχάννα όμως μένει πιο μακριά».<br />
Απευθυνόμενοι στα δύο παιδιά, πότε στο ένα πότε στο άλλο, τα ρωτούσαν:<br />
- «Έχεις πάει ποτέ εκεί;»<br />
- «Πώς είναι;»<br />
- «Δε βαριέσαι να φοράς όλο χοντρά ρούχα;»<br />
- «Έχει πεταλούδες;»<br />
- «Έχεις εκεί φίλους;»<br />
- «Τα γατάκια νιαουρίζουν αλλιώτικα από τα δικά μας;»<br />
- «Έχεις μεγαλύτερα αδέλφια ή είσαι μόνη σου εδώ; Με ποιον μιλάς;»<br />
- «Δεν μπερδεύεσαι να μιλάς αλλού έτσι <strong>και</strong> αλλού αλλιώς;»<br />
Η Γιοχάννα <strong>και</strong> ο Πρενγκ αισθάνονταν πολύ όμορφα που είχαν στραμμένο το ενδιαφέρον επάνω<br />
τους με θετικό τρόπο <strong>και</strong> απαντούσαν με ενθουσιασμό.<br />
3ο ερώτημα: Τα παιδιά βρίσκουν τις ομοιότητες μεταξύ τους<br />
Τα παιδιά μαζεύτηκαν μπροστά στον καθρέφτη <strong>και</strong> συνέχισαν να βρίσκουν διαφορές μεταξύ τους_<br />
είχαν αρχίσει να το βλέπουν σαν παιχνίδι. Η νηπιαγωγός πήγε κοντά τους <strong>και</strong> προσπάθησε να στρέψει<br />
το ενδιαφέρον τους στις ομοιότητες που είχαν:<br />
Σελίδα 79