REPORT ABNORMAL PSYCHOLOGY

3.4 PERKEMBANGAN
Menurut Manual Diagnostik dan Statistik Gangguan Mental (DSM-5), perkembangan
kanak-kanak DSED akan berlaku sekiranya mereka mempunyai gejala berikut seperti
merasakan kegembiraan yang melampau, kurangnya untuk bertemu atau berinteraksi dengan
orang asing atau orang dewasa yang tidak dikenali. Selain itu, kadang kala tingkah laku
dengan orang asing juga terlalu ramah atau fizikal yang tidak sesuai dengan usianya.
Kanak-kanak DSED juga menghadapi risiko peningkatan bahaya daripada orang lain kerana
kesediaan mereka untuk berhubung dengan orang asing yang terlalu terbuka sehingga
mendatangkan bahaya terhadap dirinya.
Perkembangan DSED akan berlaku di dalam diri kanak-kanak sekiranya kanak-kanak
menghadapi kematian salah satu atau kedua ibu bapa, dibesarkan oleh ibu bapa yang
mempunyai sejarah penyalahgunaan bahan seperti dadah dan penderaan seksual awal berlaku
dalam diri kanak-kanak. Kanak-kanak tersebut takut dan trauma untuk bercakap dengan
golongan dewasa dan mereka mengambil keputusan untuk hidup di dalam dunianya sendiri.
Sebilangan kanak-kanak mempunyai keperibadian yang semula jadi seperti mudah
mendekati orang dewasa lain dan terlalu bersemangat ketika berkawan dengan orang dewasa
yang tidak dikenali walaupun mereka baru berjumpa. Mereka berkawan dengan semua jenis
dan lapisan masyarakat tanpa menghiraukan keselamatan dirinya
3.5 KESAN KEPADA KEFUNGSIAN
Seperti Gangguan Lekapan Reaktif, Gangguan Penglibatan Sosial yang Disekat juga
berlaku disebabkan oleh faktor persekitaran iaitu pengabaian dalam kalangan kanak-kanak.
Kerentanan neurobiologi dapat membezakan kanak-kanak yang diabaikan yang menghidapi
dan tidak menghidapi gangguan tersebut. Namun, tiada kaitan yang jelas dengan faktor
neorobiologi tertentu. Gangguan ini tidak dapat dikenal pasti pada kanak-kanak yang
mengalami pengabaian sosial, ianya akan dikenalpasti hanya setelah kanak-kanak mencapai
umur 2 tahun. Prognosis hanya berkaitan dengan kualiti persekitaran pengasuhan setelah
pengabaian serius.
Dalam kebanyakan kes, gangguan itu berterusan, bahkan pada kanak-kanak yang
persekitaran pengasuhannya bertambah baik. Kualiti pengasuhan yang baik dapat
mengurangkan daripada berlakunya gangguan ini. Walaupun begitu, walaupun setelah
ditempatkan di lingkungan pengasuhan yang normal, beberapa kanak-kanak menunjukkan
tanda-tanda gangguan yang berterusan, sekurang-kurangnya melalui fasa remaja. Kesannya,
149