Untitled - Papuaerfgoed.org

GEZONDHEIDSTOESTAND 133
dat het doden van de muskieten als gevleugeld insect veel meer populair is geworden.
DDT werkt nl. geheel anders. Het heeft geen "knock-down" effect;
muskieten, welke met DDT in aanraking zijn geweest, gaan wel dood, doch dit
duurt enige tijd, vaak enige uren. Het heeft echter, op de juiste wijze toegepast,
een langdurige nawerking, z.g. "residual-effect". Hiertoe moet DDT in een 4 of
5 % oplossing in petroleum op alle muren, tegen de zolder, de meubels, onder de
bedden en tafels worden gesproeid in een hoeveelheid van ± 40 cc van een
5 % oplossing per m 2 wandoppervlakte. De besproeiing moet op een royale wijze
geschieden en het is dan ook meer een "DDT-painting" zoals de Amerikanen het
noemen, dan een "spraying". Na korte tijd verdampt de petroleum en DDT blijft
in kristalletjes achter. Dit laagje heeft een dodende werking op de muskieten (en
ook vliegen), die hierop neerstrijken, welke werking in de tropen enige maanden
blijft bestaan. Het doodt echter alleen die muskieten, welke op de muren of aan
de zolder gaan zitten en dit doen helaas slechts bepaalde soorten van anopheles, nl.
de z.g. „huismuskieten". Dit zijn die muggen, welke nadat ze de mens hebben
gestoken, een zekere tijd in huis blijven en dan gemakkelijk b.v. 's ochtends in de
huizen kunnen worden aangetroffen. Hiertoe behoren de A. ludlowi en de A.
hyrcanus, welke op Java en Sumatra als malaria-overbrengers een grote rol
spelen en welke men dan ook 's ochtends in grote hoeveelheid in de huizen kan
aantreffen. Over het algemeen ziet men de vertegenwoordigers der A. punctulatusgroep
slechts zelden in de huizen aan de wand zitten. Het gemakkelijkst
vangt men A. punctulatus op mensen in open galerijen of buitenshuis. De A.
punctulatus attaqueert de mens zeer frequent in de buitenlucht, doch hij komt
ook wel degelijk in de huizen; hij valt dan vermoedelijk de mens rechtstreeks aan
en verlaat daarna het huis weer spoedig. De A. punctulatus is dan ook geen echte
huismuskiet. Een deel der muggen strijkt echter met zekerheid op de wand neer,
hetgeen door proefnemingen van Swellengrebel en Stack is bewezen.
Op grond van het bovenstaande is het niet waarschijnlijk, dat men met de
beschildering van de wanden der huizen met DDT in Nieuw Guinea dezelfde gunstige
resultaten mag verwachten, zoals deze zijn bereikt in andere landen, waar men met
echte huismuskieten te doen heeft. Zeker zullen de infecties, buitenshuis opgedaan,
niet worden voorkomen, doch alleen een nauwkeurig opgezet experiment in een
gebied, waar geen andere maatregelen worden genomen, zal een antwoord kunnen
geven op de vraag of de ,,DDT-indoor-spraying" voor de malariabestrijding op
Nieuw Guinea praktisch bruikbaar is. Hierbij zou dan vooral gebruik moeten
worden gemaakt van DDT-suspensies, waaraan het voordeel is verbonden, dat de
werkzame stof meer aan de oppervlakte blijft zitten en niet, zoals dit bij een oplossing
het geval is, ten dele in het poreuze materiaal van de wand (gaba-gaba of
bilik) doordringt.
De belangrijkste methode van malariabestrijding op Nieuw Guinea is die,
waarbij men zijn maatregelen richt tegen het larve-stadium van de gevaarlijke
anophelinen; althans geldt dit voor geconcentreerde nederzettingen op Nieuw