Untitled - Papuaerfgoed.org

FINANCIËLE SITUATIE 241
inbegrip van het gewest Molukken, waaronder Nieuw Guinea ressorteerde, is,
dat het hier om bevolkingsproducten gaat, welke niet door de vennootschapsbelasting
en de inkomstenbelasting werden getroffen. Ook zijn voor Nieuw
Guinea formeel van kracht de 25 opcenten op bovengenoemde 5 % voor bevolkingsrubber,
waarvan de opbrengst bestemd was voor de financiering van de
voorlichtingsdienst ten behoeve van de bevolkingsrubbercultuur.
Zowel de invoer in als de uitvoer uit Nieuw Guinea worden belast met een
statistiekrecht, dat inclusief een retributie ten behoeve van het deviezeninstituut
resp. 1 % en 3/8 % van de waarde uitmaakt.
Een typisch Nieuw Guinese belasting, aanvankelijk als landschapsbelasting
geheven, welke, wat haar oorsprong betreft, weliswaar niet rechtstreeks met de
uitvoer te maken heeft, maar thans in feite een uitvoerrecht is voor de verzamelde
bosproducten, is de „Ngase". Ook elders in Indonesië kwamen soortgelijke
belastingen voor, zij het onder andere benamingen („Soesoeng romang": Zuid
Celebes; „Boeah tanah": Noord Celebes). Met de afscheiding van Nieuw Guinea
is de „Ngase", welke doorgaans ten bedrage van 10 % van de waarde der verzamelde
bosproducten wordt geheven, als belasting van het Gouvernement Nieuw Guinea
gehandhaafd.
De bij de souvereiniteitsoverdracht in Indonesië geldende accijnzen, welke door
Nieuw Guinea zijn overgenomen, zijn:
Suiker
Saccharine
Tabak
Petroleum
Gasoline, benzine, e.d
f 6,— per 100 kg.
30,— per kg.
60 % van de kleinhandelsprijs voor sigaretten en gekorven
tabak; 40 % voor de overige tabaksproducten.
3,50 per hl.
10,— per hl.
Deze bedragen, welke geheven worden boven het invoerrecht, waren verhoogd
met tijdelijke opcenten t.w. voor suiker en saccharine 350 opcenten en voor
petroleum en gasoline e.d. 100 opcenten. Deze opcenten, welke tot 1 juli 1951
liepen, zijn bij ordonnantie tot nader te bepalen datum verlengd.
Wat het stelsel van in- en uitvoerrechten en accijnzen betreft, doet zich hetzelfde
euvel gevoelen als bij het belastingstelsel in het algemeen, nl. dat het een stelsel is,
afgestemd op de meest gangbare Indonesische verhoudingen. Dit geldt in het bijzonder
voor de invoerrechten. Het bestaande tarief voldeed voor Indonesië als geheel met
een niet onbelangrijke eigen productie aan eerste levensbehoeften en een belangrijke
luxe-invoer. Voor Nieuw Guinea liggen de verhoudingen geheel anders.
De voorziening met goederen van de niet autochthone bevolking - en hetzelfde
geldt tendele ook voor de autochthone bevolking - moet door het ontbreken
van een eigen productie van enige omvang vrijwel geheel via invoer geschieden.
Deze omstandigheid in aanmerking genomen, heeft een hoog invoerrecht, met
name op bepaalde voor Nieuw Guinea essentiële voedingsmiddelen (b.v. vlees,
groenten en melk in blik, meel e.d.), een hoog niveau van kosten voor levensonderhoud
tot gevolg, hetgeen tot een dienovereenkomstig hoog salarisniveau