Untitled - Papuaerfgoed.org

HANDEL 553
ongesorteerde partijen koopt, en dan voor de ze en 3e
qualiteit, die bij slechte behandeling en bederf een groot
percentage vormen, meer betaalt dan Nederland. De kopers
aldaar zijn fabrikanten van lederartikelen als damestasjes,
schoenen, enz. 1 Ook is de lange reis Sorong -
Amsterdam voor slecht behandelde huiden steeds riskant.
De exportbepalingen blijken voor de Chinezen soms
moeilijk te begrijpen, en daarom is het goed, dat het
Gouvernement deze bepalingen in de nieuwe exportregeling
van begin 1953 heeft vereenvoudigd. Chinezen
en de thans hier en daar opkomende kleine Europese
locale exporteurs kunnen daarvan profiteren.
Uitvoer van "crocs" naar Australië was tot voor kort
niet toegestaan, bij de nieuwe exportregeling wel.
De invoer in Nederland wordt meest geherexporteerd,
hetzij vóór-, hetzij na looien, dat o.a. door een firma te
Almelo uitgevoerd wordt. Het meeste gaat naar Duitsland,
Frankrijk en Engeland; ook wel naar de V.S. In
Duitsland is Offenbach een centrum van fabrieken van
damestasjes, portefeuilles, enz.; in Frankrijk is dit Parijs.
Ze ontbreken vrijwel in Nederland.
Concurrerende uitvoergebieden zijn de Molukken, Borneo,
Sumatra, voorts Madagaskar, e.a. Afrikaanse gebieden
(sinds kort Kenya). Men raadplege de publicatie „Le
marché mondial du reptile" (Koninklijk Instituut voor
de Tropen). In Indonesië gaan de meeste huiden, ook
van Borneo en Sumatra, naar Makassar, en na de goede
sortering aldaar, kunnen zij met veel minder risico naar
Amsterdam vervoerd worden.
Een krokodillenhuid
(belly, buikgedeelte) zoals
zij in de handel komt
Uitvoerrechten. Deze bedragen in N.N.G. in totaal het bekende bedrag van
13 3/8 %, sinds in September 1953 de 10 % landschapsuitvoerrecht zijn afgeschaft.
In A.N.G. is voor zover bekend geen uitvoerrecht.
Gebieden van voorkomen op N.N.G. De meeste krokodillenhuiden, ongeveer 2/3, worden bij de riviermonden
van de modderige en moerassige Zuidkust van Nieuw Guinea ingezameld. In het Merauke-,
Frederik Hendrik eiland- en Mimikagebied zijn de Papoea's de vangers, evenzo in Misool en Fakfak.
Te Inanwatan, Babo en Kokas (Argoeni) zijn de jagers voornamelijk Cerammers, die reeds lang op
Nieuw Guinea gevestigd zijn. In Waropen en Sarmi op de noordkust worden ook enkele krokodillen
gevangen, die meest locaal op de vangplaatsen worden gesorteerd. In Merauke geschiedt de vangst
door het dier te doden met een speer achter het oor.
Er zijn twee soorten, de zwarte moeraskrokodil, die in zoet en brak water leeft (groot schubbig
1 Ook dient het product voor het maken van affuitriemen. Het leer is zeer weerbestendig.