Untitled - Papuaerfgoed.org

278 BEVOLKINGSLANDBOUW
Het landelijk landbouwonderwijs in meer ontwikkelde landen is in feite gebaseerd
op het opvoeden van en het bijbrengen van landbouwkennis aan boerenzoons
en boeren, d.w.2. aan lieden, die van jongs af aan zijn grootgebracht in een
landbouwsfeer, dus in een milieu, waarin als middelpunt van de belangstelling en
de aandacht de landbouw en het landbouwbedrijf staan.
Nu komt in de inheemse maatschappij op Nieuw Guinea een boerenstand niet
voor en de Papoea is van huis uit geen boer of landbouwer. Hier kan de taak van
het landbouwonderwijs dus niet zijn een onderricht aan boeren, maar een onderricht,
een vorming tot boeren. Dit maakt het landbouwonderwijs aan volwassenen,
zoals dat b.v. in Nederland gebeurt in de vorm van land- en tuinbouwcursussen en
in Indonesië in de vorm van dessacursussen, zeer moeilijk. Het is vrijwel niet
mogelijk om de oudere generatie middels een stelsel van landbouwcursussen om
te vormen tot echte boeren. Het aangrijpingspunt voor het landbouwonderwijs op
Nieuw Guinea blijft derhalve voornamelijk beperkt tot de jeugd.
Bijna iedere Papoea teelt wel enig gewas, doch dit geschiedt op zulk een primitieve
wijze en daarbij op zulk een kleine schaal, dat men het moeilijk landbouw
kan noemen. Deze voortbrenging neemt in het leven van de autochthonen geen
overheersende plaats in, zoals dat bij een echte boer wel het geval is, doch dient
slechts ter bevrediging van één der levensbehoeften en staat als zodanig op één
lijn met b.v. de jacht of het bouwen van een huis.
Landbouwonderwijs zonder meer, dus zonder dat verandering en verruiming
optreedt in de gehele levenssfeer, zal doorgaans weinig vrucht afwerpen.
Anders wordt dit, wanneer door aanraking met de buitenwereld en met de
Westerse cultuur de eigen levensvisie zich wijzigt en het behoeftencomplex
groter wordt. In dit geval zal vraag ontstaan naar nieuwe artikelen, die slechts
voor geld of door ruil verkregen kunnen worden.
Men zal uitzien naar geldinkomsten, waarbij aanvankelijk de weg van de minste
weerstand gekozen wordt. D.w.z., dat de kustbevolking zich in eerste instantie
zal gaan toeleggen op de winning van zeeproducten of op de bereiding van copra
en niet op de feitelijke geregelde landbouw. Slechts als' de prijszetting van bepaalde
specifieke landbouwproducten de bevolking bijzonder lucratief voorkomt,
zal zij geneigd zijn over te schakelen naar een geregelde cultuur van voor
haar nieuwe landbouwgewassen.
De bevolking meer in het binnenland zal de noodzakelijke geldinkomsten
vooralsnog trachten te verkrijgen door het verzamelen van bosproducten, doch
zij zal zich gemakkelijker lenen voor een grotere agrarische activiteit, omdat zij
reeds, zij het in zeer beperkte mate, de landbouw beoefent.
Ten aanzien van de leeftijd der leerlingen, waaraan landbouwonderwijs gegeven
wordt, is men in andere landen tot de conclusie gekomen, dat landbouwonderwijs
niet op te jeugdige leeftijd mag worden afgesloten. Voor Nieuw
Guinea geldt dit in versterkte mate.
Immers, een abituriënt van het landbouwonderwijs in Nieuw Guinea zal in de kam-