Untitled - Papuaerfgoed.org

72 EXPLORATIE
Hierbij kreeg de 2900 m hoge Godman-Berg (genoemd naar de president der
Ornithological Society) zijn naam.
In October moest de leider Goodfellow geëvacueerd worden nadat reeds in
Mei Shortridge wegens 2iekte Nieuw Guinea had verlaten en de zoöloog Stalker
tijdens een jachttocht was verdronken. Rawling nam de leiding over en C. Grant
arriveerde in de plaats van Stalker.
Tussen April en November 1910 werkte een gedeelte van het militaire detachement
in het gebied van de Setakwa en Otakwa Rivieren, beide oostelijk van het
Mimika-stroomgebied. Tijdens deze verkenningen waren Van de Bie, Postema en
Dumas van de Setakwa over land naar de Otakwa getrokken en zij hadden deze
nog over een korte afstand gevolgd, daarmede een punt van ca. 30 km van de
sneeuwgrens bereikend. Doordat de werkzaamheden in dit gebied werden afgebroken,
waren zij niet in de gelegenheid de Carstensz te bereiken. Wollaston,
die hiervan op de hoogte werd gebracht, was van mening, dat het niet verder
verantwoord was de poging om vanuit de Mimika de Carstensz te bereiken voort
te zetten. Er werd daarom besloten deze expeditie af te breken.
Hoewel zij dus het gestelde doel niet heeft bereikt, heeft zij niettemin door de
verkenningen van de rivieren tot in de bovenloop belangrijke exploratieresultaten
behaald. Ongeveer 2200 vogelhuiden (van 235 soorten), 6 kisten met zoogdierhuiden
en nog veel meer wetenschappelijk materiaal werden verzameld.
Het Tapiro-dorpje Wamberimi werd bezocht, waarbij, afgezien van de ontmoetingen
der beide Lorentz-expedities, het eerste contact met dit bergvolkje werd
gemaakt. Het hoogst bereikte punt lag echter slechts op 1750 m.
De expeditie verliet Nieuw Guinea weer op 7 April 1911.
Luitenant Feuilletau de Bruyn beklom in 1912 in het Nevelgebergte (ten zuidwesten
van de Wilhelmina-top) een punt van 2720 m hoogte en observeerde een
van noord naar zuid ten minste 20 km breed berglandschap, dat naar alle waarschijnlijkheid
uit sneeuwbergen bestond. Hiermede was het duidelijk, dat het
Carstenszgebergte een uitgestrekt bergmassief is.
DE TWEEDE ENGELSE EXPEDITIE
(1913)
Gebaseerd op de resultaten van Van der Bie, besloot Dr A. F. R. Wollaston, de
leider van de 2de expeditie naar de Carstensz, om de Otakwa (of Oetakwa Rivier)
als toegang tot het gebergte te gebruiken. Hij was hierbij vergezeld van C. Boden
Kloos, directeur van het Museum te Kuala Lumpur. Het dekkingsdetachement
stond onder bevel van Luitenant A. van de Water.
Op 17 September 1912 verliet de expeditie de kust. Van de Setakwa uit werd
langs de route-Van der Bie met 4 bivaks de Otakwa bereikt, welke in de bovenloop
de naam Tsing Erong heeft. In het 6de bivak werd aan deze rivier het 2de
vivres-depot ingericht, vanwaar de tocht over land verder ging. De zich in een