Untitled - Papuaerfgoed.org

152 GEZONDHEIDSTOESTAND
bioticum chloromycetine een krachtiger en vooral sneller werkend geneesmiddel is
dan tartarus emeticus. Twee patiënten met granuloom, opgenomen in het N.N.G.
P.M. hospitaal te Sorong, bij welke de diagnose door pathologisch-anatomisch
onderzoek van de proefexcisies werd bevestigd (Prof. Kouwenaar), genazen
beide volledig binnen 12 dagen tijds. Het is waarschijnlijk, dat dit nieuwe geneesmiddel
de bestrijding zal vergemakkelijken.
Terwijl venerisch granuloom in Nederlands Nieuw Guinea derhalve in een
beperkt gebied in de jaren 1910-1922 een epidemisch optreden vertoonde, als
gevolg waarvan zij ten rechte allerwege de aandacht trok, komt deze ziekte in het
Australische deel zeer verspreid en in matige dichtheid voor. In nagenoeg alle
bestuursafdelingen wordt de ziekte er waargenomen, zelfs enkele gevallen in de
Central Highlands. In het Territorium werden in 1951 79 patiënten behandeld,
terwijl in Papua in 1950 339 lijders in de ziekenhuizen werden opgenomen. Van
deze laatste gevallen kwamen er 36 voor in de Western Division, welk gebied
onmiddellijk ten Oosten van de Nederlands-Australische grens is gelegen. Het
meest komt de ziekte voor in het Goilala-district op ongeveer 100 km in Noordwestelijke
richting van Port Moresby gelegen. Ondanks de grote verspreiding in
Australisch Nieuw Guinea wordt nergens vermeld, dat het voor de algemene
gezondheidstoestand van grote betekenis is of dat deze ziekte het geboortecijfer
nadelig beïnvloedt.
FILARIASIS
Onder filariasis verstaat men de infestatie van een gastheer met een bepaald
soort wormen. In Nieuw Guinea is het een draadworm, de Wuchereria bancrofti,
welke men in volwassen vorm in de lymphwegen aantreft. Het vrouwelijke dier,
dat 8-10 cm lang en haardun is, brengt microscopisch kleine embryonen voort,
micro-filariën geheten, welke vooral 's nachts in groten getale in het perifere bloed
worden aangetroffen (nocturne turnus). Filariën worden overgebracht door bepaalde
muggensoorten, welke zich 's nachts met microfilariënhoudend bloed infecteren,
om dan na ongeveer twee weken de mens te besmetten, nadat de larven
in het muggenlichaam een zekere ontwikkeling hebben doorgemaakt. De meeste
personen, die filariën bij zich hebben, ondervinden hiervan geen last. Slechts bij
een deel der geïnfecteerde personen geven de in de lymphvaten gelegen volwassen
wormen tot bezwaren aanleiding. Filariën-infecties zijn bij volwassenen aanzienlijk
frequenter dan bij kinderen.
De meest bekende afwijking, welke als gevolg van een filariën-infectie moet
worden beschouwd, is de elephantiasis of olifantsziekte, welke daardoor is gekenmerkt,
dat bepaalde lichaamsdelen, vooral de benen, doch soms ook de armen en
de genitaliën, enorm in omvang toenemen en een monsterachtige grootte kunnen
aannemen. Dikwijls wordt elephantiasis voorafgegaan door recidiverende