Untitled - Papuaerfgoed.org

EXPLORATIE 45
wonende dwergstam. Wegens ziekte moest de expeditie terugkeren. Na de verkenning
van de Kampong Rivier (door Van der Bie en Van der Ven) aanvaardde eind
Mei 1911 Kapitein Le Cocq D'Armandville het commando over het detachement.
Nu volgde het onderzoek van de Modera-, Steenboom-, Brazza- en Vriendschaps
rivieren. Le Cocq D'Armandville en Helb bereikten in December 1911
een 2210 m hoge top in het Johannes Keyts-gebergte. Luit. ter Zee Andreae verdronk
in de later naar hem genoemde rivier, toen hij de bandjirende rivier op een
vlot wilde oversteken.
Gedurende 1912 onderzochten de Kapitein Commandant Weijerman met
Chaillet en Sedee de Oost-Kasteel Rivier. Hierop volgde een verkenning van de
Bloemen Rivier, welke een betere toegang naar het gebergte bleek te geven dan
de Oost-Kasteel Rivier. Vervolgens werd ook de benedenloop van de Pater
Le Cocq D'Armandville Rivier (genoemd naar de in 1896 verdronken missionaris)
onderzocht.
Terzelfder tijd onderzocht Feuilletau de Bruyn de bovenloop van de Noordwest
Rivier, waarbij hij in het Nevelgebergte een hoogte van 2760 m bereikte. Tijdens
deze tocht vond hij Kaja-Kaja dorpen op een hoogte van 800 en 1000 m. Bij een
tocht overland in westelijke richting vond hij de bovenloop van de Pater Le Cocq
D'Armandville Rivier.
Chaillet en Feuilletau de Bruyn verkenden ook de Grote-Moeras- en Tjemara
Rivier, waarbij aansluiting werd verkregen met een landtocht van laatstgenoemde.
Terwijl Weijerman en Chaillet de Akimeugah, Ipoekwa, Setakwa en andere
rivieren tot de Otakwa verkenden, onderzocht Feuilletau de Bruyn de bovenloop
van de door hem gevonden Pater Le Cocq D'Armandville Rivier, waarmede het
werk van het detachement zuid tot Otakwa werd afgesloten.
November 1912-Juni 1913. In het begin van deze periode werd de Digoel tot
130 km hemelsbreed ten noorden van de Oewimmerah-monding opgevaren.
Van een observatiepunt zag men ten westen van de Juliana-top (door de Papoea's
Dablon genaamd) enige toppen van het Eilanden Rivier-gebergte, ,,die ook
overvloedig met sneeuw en gletsjers waren bedekt en gezamenlijk door de
inboorlingen als Sagoewonè werden aangeduid" (T.K.N.A.G. 1913, blz. 669).
In Maart 1913 verkende Borgesius het brongebied van de Digoel, waarbij het
tot dusver noordelijkst bereikte punt door een landtocht nog ca. 15 km verder
stroomopwaarts werd verlegd.
Ook de bovenloop van de Oewimmerah (of Kaoh) werd door Weijerman nog
verder noordelijk opgenomen. Hierbij werd de hoogte van de Juliana-top op
4721 m berekend en ten noordwesten van deze berg het 4595 m hoge J. P. Coengebergte
voor de eerste keer gezien.
Weijerman bereikte vanuit de Oewimmerah de Fly (door de inboorlingen Gowa
of Gower genaamd) en op een tweede, meer noordelijk gaande landtocht ook
de Alice River (of Bidah). In Juni 1913 werd het detachement naar Merauke
teruggetrokken.