Untitled - Papuaerfgoed.org

HANDEL 487
Bouwmaterialen kwamen soms uit Duitsland naast die uit Nederland; voor
bijlen geldt hetzelfde. Dakijzer kwam uitsluitend uit België, Duitsland en Engeland.
Geweren uit Tsjechoslowakije, naaimachines uit Duitsland, schrijfmachines
uit Nederland, singlets uit Nederland en Hongkong, sarongs uit Nederland, Japan,
Malakka en Frankrijk (de volgorde geeft niet de belangrijkheid dezer landen aan).
Rijst kwam uit Siam, zakken uit India en lempengtabak uit Indonesië via
Singapore. De invoer uit België bedroeg in 1952 anderhalf millioen guldens
(vooral cement en dakijzer).
Als gezegd wijst alles er op, dat onze statistiek elk jaar verbeterd zal worden.
In dit verband maken wij er nog opmerkzaam op, dat in een recent "Quarterly
Bulletin" van de "South Pacific Commission" van Juli 1953 in een mededeling
over "trade statistics for 1951 of South Pacific territories" 1 bij alle grote gebieden
de landen van herkomst en bestemming worden opgegeven, doch niet voor
allerlei kleine eilandjes en ook nog niet voor N.N.G.
Handel op afgelegen binnenlandgebieden. Deze handel zal steeds sterk moeten worden gesteund door
het Bestuur. Chinezen vestigden zich nl. tot nu toe niet aan de Wisselmeren of in het Moejoe-gebied,
mede omdat het Gouvernement de nadelen voor de bevolking groter acht dan de voordelen en voorlopig
zelf een toko drijft. In het Genjem-gebied mochten de Chinezen zich in 1949 wel vestigen, doch
deden zulks niet (te veel verdienste te Hollandia) en toen liet het Bestuur door een bestuursassistent
goederen verkopen. In de Australische binnenlanden zijn ook de meeste winkels van het Bestuur of
van zending en missie, doch daar heeft men toch enkele bonafide Europeanen, die de plaatsen van de
Chinezen bij ons innemen, als handelaar toegelaten in de Central Highlands. Naar de Wisselmeren zijn,
behalve alle dagelijkse levensbenodigdheden voor de Europeanen, door het Bestuur ook veel bouwmaterialen
ingevoerd, zo o.a. duizenden aluminium dakplaten, spijkers, cement, glas, enz. Alle invoer
geschiedt per vliegtuig, ook die van arbeiders, die wel eens uit Seroei zijn aangevoerd (enkele tientallen).
Tot voor kort maakte de luchtvracht van f 2,— per kg (toen voor de Australische Highlands f 0,95) de
goederen heel duur, doch met een gouvernementssubsidie zijn thans de prijzen verlaagd tot een normaal
niveau, zij 't ook alleen voor rijst, tabak en sigaretten.
De inheemsen aan de Wisselmeren wensen vooral verkrijgbaarstelling van bijlen, parangs, piso blati,
messen, vishaken, centerlampjes met batterijen, kookgerei (potten, pannen, kopjes), lucifers (niet erg
gevraagd), patjols (idem), kralen (van blauw glas, knikkergrootte), kauri-schelpen (dienend als betaalmiddel),
dekens (zeer gewild), koeli-broekjes. Op landbouw-zaden is men slechts weinig gesteld; op
zeep ook nog niet. De controleurs zien gaarne aanvoer van al deze artikelen, omdat de begeerte der
bevolking naar deze voorwerpen de werklust prikkelt. Zij kunnen de aanvoer van exportproducten
niet bevorderen, omdat deze er voorshands niet zijn. 3 De aanwezigheid van veel winkelartikelen schept
in het algemeen tevredenheid onder de bevolking. Voor een firma als de Nigimij worden streken als
de Wisselmeren pas van belang, als er voldoende geld onder de mensen circuleert. Dan eerst kunnen
er winkels komen, aan welke zij als importeur-grossier leveren kan.
Zout, rijst, vlees en vis worden aan de Wisselmeren nog weinig gevraagd, in tegenstelling tot het
volgende gebied.
Moejoe-gebied. Dit gebied, ten O. van Tanah Merah, is met vrij grote rivierboten te bereiken, maar
wegens het gebrek aan vaartuigen te Merauke was de aanvoer lange tijd volkomen onvoldoende. Ook
hier brengt de bevolking nog geen export-artikelen aan. Het gebrek aan ruilverkeer is verder te verklaren
door het nog steeds bestaande schelpengeld in de Moejoe-streek, de beruchte "ot".
1 Vgl. Lit. 32.
2 Wel zal er op den duur export van arbeidskracht komen.