Untitled - Papuaerfgoed.org

DE TWEEDE WERELDOORLOG 365
waar de verdere reis zou worden geregeld. De Nederlandse Nefis-groep, "Whiting"
genaamd, wist ondanks zeer vele bijna onoverkomelijke moeilijkheden de
Nederlandse grens op 15 September 1943 te passeren. Het doorzettingsvermogen
van deze groep werd echter niet beloond; door verraad van de bevolking viel zij
zuid van Hollandia in de laatste dagen van September 1943 in handen van de
Japanners, zodat geen enkel lid van de groep in Australië terugkeerde.
Het grote belang, verbonden aan het krijgen van inlichtingen met betrekking
tot het Hollandia-gebied, was oorzaak, dat in October 1943 een plan werd beraamd
om andermaal, maar nu van zuidelijke richting uit, tegen deze Japanse basis te
doen verkennen.
Hiertoe zouden 2 Nefis-groepen, "Shark" en "Carrot" genaamd, onder militaire
dekking van de Idenburgrivier uit tegen Hollandia worden ingezet.
Door verschillende omstandigheden namen de voorbereidingen tot deze
expeditie zeer veel tijd in beslag, zodat eerst in Februari 1944 met de opvoer
van de nodige voorraden van Merauke naar de Idenburg-rivier werd aangevangen.
De bedoeling was om van deze basis in de richting van Hollandia
te volgen route, luchtfoto's te doen vervaardigen. Hierdoor zou niet alleen
de opmars door dit over het algemeen onbekende terrein aanzienlijk worden
vergemakkelijkt, maar ook zou een beeld kunnen worden verkregen van de
aanwezigheid van de terreingedeelten waarop voorraden zouden kunnen worden
uitgeworpen. Indien deze wijze van bevoorrading zou kunnen worden gekozen,
zou de aanleg van een veel bewakingspersoneel kostende etappelijn worden
voorkomen.
Ook het nemen van deze luchtfoto's nam veel tijd in beslag. In de eerste plaats
waren de hiervoor nodige vliegtuigen niet altijd beschikbaar en in de tweede
plaats had men met zeer slecht weer te kampen.
Een en ander was oorzaak, dat in Maart 1944, toen het verkrijgen van inlichtingen
met het oog op het aanstaande geallieerde offensief dringend noodzakelijk
was geworden, niet langer op het gereed komen van luchtfoto's van het
gehele tracé kon worden gewacht.
Er was nu zoveel tijd verloren gegaan, dat naar middelen moest worden uitgezien
om de duur van de mars naar Hollandia te verkorten.
De Nefis-groepen zouden nu per watervliegtuig van het basisbivak aan de
Idenburg-rivier, "Bulldozer" genaamd, naar het Van Rees-meer worden vervoerd.
Zulks gelukte, zodat op 23 Maart 1944 de mars naar het noorden kon worden
aangevangen. Na een mars van 8 dagen werd een Papoea nederzetting bereikt.
Hoewel men gehoopt had hier bevolking aan te treffen, die dragersdiensten zou
kunnen verrichten, bleek zulks niet het geval te zijn. Over het algemeen had de
bevolking de kampongs verlaten en zich verspreid rond hun tuinen genesteld,
waardoor weinig contact kon worden verkregen, terwijl hierdoor tevens het
werven van de nodige dragers nadelig werd beïnvloed.
Bovendien bleek, dat op deze dragers niet veel staat viel te maken; vooral toen