Untitled - Papuaerfgoed.org

400 INDUSTRIE
mochten worden gesloten, waren er na einde 1951 vrijwel geen arbeiders meer
onder contract werkzaam.
Op 30 Juni 1951 golden de volgende lonen 1 :
benevens de voorgeschreven emolumenten, als voeding, kleding, "equipment" en
geneeskundige behandeling, als hiervóór werd vermeld.
Ofschoon het steeds moeilijk is om het bestaande loonpeil in verschillende
landen onderling te vergelijken in verband met afwijkende omstandigheden en
koopkracht van de munteenheid, zou de conclusie kunnen worden getrokken,
dat de betaling in Nederlands Nieuw Guinea hoger is, ondanks de verstrekking
van bovengenoemde voeding en "equipment" aan de arbeider van Australisch
Nieuw Guinea als loonbestanddeel 2 .
F. INVOERRECHTEN
Nog steeds gelden op Nederlands Nieuw Guinea de douanebelastingen e.a.
belastingen van het voormalige Nederlands Indië 3 . Zij zijn gemaakt voor verder
ontwikkelde gebieden en zijn ongeschikt, ook volgens Drs Ridder in het financieële
hoofdstuk, voor ons geval. Daarom is een grondige wijziging door het Gouvernement
in studie genomen, dat aldus o.a. de bestaande duurte bestrijden wil.
1 Annual Reports 1950-1951; Territories of New Guinea en Papua; 4.
2 In April 1954 waren volgens de minister Hasluck de lonen voor ongeschoolde particuliere arbeiders
in het Bulologebied in het binnenland, op 900 m hoogte 18s 11d per maand, doch de rantsoenen en
"issues" bedragen daarnaast nog, wegens dure aanvoer, £A 7/7/11 en de medische uitgaven 9s 3d
per maand. In dit gebied van goud- en triplexindustrie schat men de arbeidsproductiviteit van de
Papoea op 1 /6 à 1 /8 van die van de Europeaan.
3 Zie Lit. 33a.