Het einde van de huidige wereld en De triomf van Jezus Christus Zijn Kerk en De geheimen van het toekomstige leven.pdf

106ken van de Maccabeën 2 ) wordt gezegd, dat het een heilige en heilzame gedachteis voor de overledenen te bidden, opdat zij van hun fouten en onvolmaakthedenworden bevrijd, waardoor zij zichzelf hebben bezoedeld in hetleven: ut a peccatis absolvantur 3 ) Wanneer de Apostel Paulus spreekt overLichtzinnige en voorbarige predikanten, die in de uitoefening van hun bedieningzich laten verleiden tot liefde voor lof en toegeven aan gedachten vanijdelheid en gevoelens van zelfingenomenheid, zegt hij, dat zij zullen wordengered, maar alleen na te zijn beproefd door vuur: “sic quasi per ignem. 4 ) Deheilige Gregorius leert, dat de zielen, die schuldig zijn door overtredingenwaarvoor zij niet voldoende hebben geboet tijdens hun leven, zullen worden“gedoopt door vuur”: “ab igne baptizantur”. Het zal hun tweede doopsel zijn.Het eerste noodzakelijke om in de Kerk op aarde binnen te gaan, het tweedeom in de Kerk van de Hemel binnen te gaan. Volgens de heilige Cyrillus en deThomas van Aquino, is het vuur van het Vagevuur van het zelfde soort als datvan de Hel. Het heeft de zelfde hitte, en verschilt alleen doordat het tijdelijkis. Dan leert de Liturgie ons ook, dat het Vagevuur een huiveringwekkendeafgrond is, een plaats waarin de zielen in angst verkeren en wrede onzekerheid,een vuurgloed, waar zijbranden,onophoudelijk, onderworpen aande effecten van subtiel vuur, aangestoken door de adem van goddelijke gerechtigheid,waarvan de kracht de maat van Zijn meest juist een geduchtewraak:“Dies irae, dies illa..Lacrimosa dies illa, qua resurget ex favilla judicandushomo reus.De Kerk draagt in de Canon van de Mis, haar gebeden aan God op om voorde zielen een plaats van licht te verkrijgen, waaruit volgt, dat zijin een nachtelijk donker gehuld en in een dichte en ondoordringbare duisternisverkeren. De Kerk zoekt voor haar een een plek vanverkoeling. Waaruit volgt dat zij in ondragelijke hitte verkeren. Dan weervraagt zij voor hen een een plek van vrede: waaruit volgt dat zijworden overgeleverd aan onrust en aan onuitsprekelijke angsten.Deze eenvoudige beschrijving doet ons hele wezen sidderen met afschuw.Maar haasten we ons te zeggen dat de vertroostingen die deze gevangen zie-2 Maccabeën 12,46:3 1Cor.15,32 14 Volgens de H.Bonaventura, de H.Thomas van Aquino en de H.Augustinus overtreffen de folteringen in gestrengheid allekwellingen, die de mens in dit leven te verduren krijgt. “Et si aeternus non sit, miro tamen modo gravis est; exceditquecitrines poenas, quas aliquis in hoc vita passus est.(Aug.,liber 50,homilie c.XVIII) ; Unde in Psalm XXXVII : “Domine ne infurore lito arguas me, ait damnatos argui in furore Dei, justos vero in Purgstorio corregi in ira Dei”.De H.Bonaventura legt evenwel de bovengenoemde opinies in een meer gematigde vorm uit (in 4 d.D 20,,a.1,4.2) Destraffen van het Vagevuur, zegt hij, zijn van een bovennatuurlijke orde. Bij gevolg is het zeker dat zij op zich beschouwd,door hun intrinsieke natuur ieder lijden van het huidige leven overtreffen - maar men zou toch niet kunnen aannemen,dat in hun toepassing en voor ieder individu, de lichtste straf van het Vagevuur alle folteringen overtreft, die een menshier op aarde te verduren krijgt.. Zo bijv. als een ziel slechts schuldig is aan een zeer kleine dagelijkse fout, zou er geenverhouding zijn tussen de zonde en de straf, indien zij was veroordeeld voor deze ene fout, om alle straffen te verdurenvan de martelaren. De opinie van de H.Bonaventura komt overeen met de verklaringen van een groot aantal Heiligen,die - door openbaring – hebben geweten, dat mensen slechts tot het vagevuur zijn veroordeeld dan voor een zeer kortetijd en dat de straf van het vuur hun bespaard is gebleven. Met des te meer reden kan men besluiten, dat, onder de zielenvan het VAGEVUUR, er een zeker aantal zijn die slechts voor betrekkelijk lichte straffen veroordeeld zijn.