Het einde van de huidige wereld en De triomf van Jezus Christus Zijn Kerk en De geheimen van het toekomstige leven.pdf

181het Kruis. De woorden “Dit is Mijn Lichaam” en “Dit is de Kelk van mijn Bloed,”zijn het zwaard dat de deling van ziel en geest diep doorklieft. Als er werkelijkgeen scheiding plaats vindt, merkt Bossuet op, dan is het niet dat hetzwaard geen kracht heeft, maar omdat het verlamd is door de toestand vanonlijdelijkheid, waarmee het glorievolle Lichaam van Christus is bekleed.Het is geenszins noodzakelijk voor de volledige verrichting van het Offer zomerkt Mgr. Rosset op, dat het slachtoffer werkelijk wordt geofferd.. Het isvoldoende, dat de offerdaad de vernietiging is van het geofferde. De Kerkplaatst Johannes de Evangelist onder de martelaren. Hij was in kokende oliegeworpen, Ook andere heiligen, die verwondingen opliepen en martelingente verduren hadden die de dood tot gevolg zouden hebben gehad, zouden, alsdie niet door een wonder achterwege bleef, onder de martelaren gerekendworden. Wanneer onder de Oude Wet de offerpriester het slachtoffer de dodelijkewonde toebracht, was het offer perfect en werd het slachtoffer geachtgeofferd te zijn zelfs als het op wonderbaarlijke wijze zou zijn gered.Op het Kruis en op het Altaar offert Christus aan Zijn Vader dezelfde dood.Op het Kruis offert Hij Zijn actuele dood; op het altaar Zijn verleden en voltooidedood. Op het Kruis biedt Hij Zichzelf aan als offer van verlossing; ophet altaar als een offer dat een afgeleide is van die oneindige bron van genadedie Hij eens uitgoot op Calvarië. Op het Kruis in de toestand van een lijdendemens, op het Altaar in de toestand van een Bovennatuurlijke, mystieke Mens.Trouwens, om het offer tot stand te brengen, moet de zichtbare bedienaartussenbeide komen, Maar zijn handeling, die niet in het minst de waardigheiden de prijs van het offer vermindert, is bijkomstig. Dit blijkt uit het feit dat dewoorden van de priester dezelfde zijn, als die welke Jezus Christus sprak bijhet Laatste Avondmaal. “Sermo autem Christi, non est alius quam verbumconsecrationis”.(H.Ambrosius, in Psal.xxxix)Aan het Altaar is de priester niet in werkelijkheid Christus, maar hij is hetmystiek en hij spreekt in Persona Christi. De priester zegt en doet wat Christuszei en deed._“Hoc facite in meam commemorationem” 18 ) De priester heeftdezelfde macht, want, zoals de heilige Gregorius de Grote zegt, welke gelovigezou eraan twijfelen dat “op het moment van het offer en op het woord van depriester, de hemelen open gaan en de koren van de Engelen vergezellen JezusChristus in dit Mysterie.” 19 ) Op dit moment richt de Vader Zijn oog op de Offerande.Hij let niet in het minst op de persoon van de celebrant, maar ziet alleenZijn Goddelijke Zoon. Hij aanvaardt zijn Offer als hoogst welgevallig enpassend, zelfs indien het wordt geofferd door de meest onwaardige en bezoedeldehanden.Het Heilig Misoffer is uitermate een zoenoffer voor de levenden en overledenen.Het voldoet volledig om voor ons overvloedige genaden van Boven te18 Lucas 22,19; 1Cor.11,24: “Doe dit ter mijner gedachtenis…”19 St.Gregorius de Grote (Dialogen)