Het einde van de huidige wereld en De triomf van Jezus Christus Zijn Kerk en De geheimen van het toekomstige leven.pdf

126aeternum peribit.(Symbolum Athanasianum).(die het goede gedaan hebben, zullennaar het Eeuwig Leven gaan, die echter het kwade naar het eeuwig vuur. Dit is het KatholiekGeloof, dat wie dit niet geheel en ongeschonden zal hebben bewaard, zonder twijfelverloren gaat.)De Evangelist Matteüs in hoofdstuk 18, en Johannes in hoofdstuk 14 vanOpenbaring, waar hij spreekt over de straffen van de demonen en verdoemden,zeggen, dat zij een duurzaamheid hebben zonder grensen. 1 )Marcus in hoofdstuk 9, en Isaïas in hoofdstuk 66, zegt dat hun vuur niet zalworden uitgeblust en hun worm niet zal sterven. Deze woorden aanhalend,merkt Augustinus op, 2 ) dat de natuur van deze worm en de stoffelijkheid ofonstoffelijkheid van het vuur open is voor discussie; maar wat onomstotelijkvaststaat en, volgens de woorden van de profeet waar is, dat is, dat de hevigheidvan dit vuur nooit zal worden gematigd, en dat de kwellingen van dezeworm nooit zullen verminderen.Wanneer Jezus Christus over het laatste oordeel spreekt, dat hij eens zal uitspreken,dan handhaaft Hij en trekt dezelfde parallel tussen gerechtigheid enveroordeling; Noch in de beloning van de rechtvaardige, noch in de straf vande bozen maakt hij enig onderscheid van graad en tijd: “Deze gaan naar deeeuwige straf en de rechtvaardige naar het eeuwige leven”. 3 ) Aldus, als heteeuwige leven geen begrenzing van tijd heeft, dan zal de eeuwige dood eveneenszonder begrenzing zijn of einde.Uit deze verschillende getuigenissen vloeit voort, dat de barmhartigheid isuitgesloten van de hel en de verlossing er geen toegang zou kunnen hebben .Bovendien, er zijn slechts drie wegen, waardoor de verdoemden en de demonenzouden kunnen worden verlost of gerechtigheid en vrijheid of verzachtingvan straf kunnen verkrijgen:1. door een oprecht en waarachtig berouw,2. door de kracht van de gebeden van de heiligen en3. door de goede werken van voldoening, geofferd door de gelovigen op aarde.Of anders door de vernietiging van hun bestaan. M.a.w. daar het absoluutonmogelijk is voor God om hen tot zich te nemen, zou Hij hen kunnen latenophouden te bestaan, waardoor aan hun kwellingen een einde komt. Welnu,de verdoemden kunnen geen boete doen. God heeft nooit aan Satan vergiffenisgeschonken, omdat Satan nooit berouw heeft gehad.Soms, zegt Thomas van Aquino, heeft iemand berouw en haat de zonde opeen of andere manier: absoluut of relatief of betrekkelijk. Wie zonde absoluuthaat, haat het vanwege haar intrinsieke lelijkheid en omdat het een beledigingis van God; Wie zonde betrekkelijk haat, haat het niet uit liefde tot God,maar uit liefde voor zichzelf; m.a.w. hij verfoeit de zonde niet echt, maar alleende straf of de gevolgen met betrekking tot hem zelf. De wil van de verdoemdenblijft op het kwaad gericht. En hun afschuw en afkeer van hun straf1 Apocalyps 14,112 Augustinus: Ad Orosium3 Matheüs 25,46