Het einde van de huidige wereld en De triomf van Jezus Christus Zijn Kerk en De geheimen van het toekomstige leven.pdf

108liefde in mij te blussen: “Wie zal mij scheiden van de liefde van Christus? Beproevingof verdrukking of honger?” 8 ) Oh! Mijn zwakheid kan nu niet meerde kans lopen zich te laten zien in uitbarstingen van opvliegendheid, in ongeduld,en mopperen. Berustend in God’s wil en welbehagen, zegen Ik de hand,die mij kastijdt; ik aanvaard blij al mijn kwellingen.Deze kwellingen kunnen mijn ziel niet terneerslaan of haar onrustig maken.:“Non contristabit justum qui quid ei acciderit” 9 ). Ik weet dat zij wordengeordend en gematigd door die Goddelijke Voorzienigheid, die, voor het welzijnvan schepselen, alle dingen regelt met liefde en billijkheid. 10Ik zal nog meer zeggen: Ik zou mijn kwellingen verkiezen boven de genoegensvan de hemel, als het mij gegeven zou zijn tegen de soevereine wil in tegaan waaraan ik voortaan absoluut en onherroepelijk ben onderworpen.Mijn wensen en verlangens zijn samengevat in één enkel motto: “Alles watGod wil, zoals Hij het wil, en in de tijd dat Hij het wil”. O God van mijn hart,mijn schat en mijn alles wat ik ben, dat U zich verwaardigt af te dalen naar mijen, met Uw vaderlijke hand, een ondankbare en ontrouwe ziel te zuiveren.O, snij diep in het vlees, laat de onvoorstelbare beker van Uw kwellingenleeg gieten. Luister alleen naar Uw eer en het belang van Uw rechtvaardigheid,en, tot dit is voldaan, schenk geen aandacht aan mijn kreunen en klagen.Arme zielen! Ze hebben slechts één passie, één brandend verlangen, éénwens: de hindernis te slechten, die hen tegenhoudt om naar God te vliegen,die hen roept en hen naar Zichzelf trekt met al de energie en al de hevigheidvan Zijn schoonheid, erbarmen en grenzeloze liefde.Oh, als zij konden, zouden zij graag de vlammen, die hen verteren, oppokenen wedijveren met elkaar in het opeenhopen van kwelling op kwelling, vagevuurop vagevuur om de gelukkige dag van hun bevrijding te verhaasten. Indeze zielen zijn overblijfselen van zonde, een vermenging van ellende, smet,en gebreken die hen niet toelaten tot vereniging met de goddelijke Substantie.Hun onvolmaaktheden, de dagelijkse zonden, waarmee zij zichzelf lietenbezoedelen, hebben hun innerlijk oog verduisterd en verminkt. Indien, voorhun volledige zuivering, het heldere, verblindende licht van de Hemel hunzieke en verzwakte ogen zou treffen, zouden ze nog een duizend maal pijnlijkerindruk voelen dan die zij te midden van de diepste duisternis van de afgrondvoelen. God zelf zou hen onmiddellijk willen omvormen tot de gelijkenisvan Zijn glorie, door hen te verlichten met de zuivere stralen van zijnGodheid. Deze te felle, te verblindende stralen, zouden niet tot hen kunnendoordringen. Zij zouden worden onderschept door de afval en de overblijfselenvan dat aardse stof en vuil, waarmee zij nog worden bezoedeld. Het is onontbeerlijk,dat zij, geworpen in de verterende smeltkroes, de roest van de8 Romeinen 8,359 Spreuken 12,21-10 Ik denk dat we moeten geloven, dat die zielen niet zullen worden verontrust in deze manier door smarten, zodanig dathet onredelijke angst of ongeduld mag ondergaan. Dit wordt bewezen doorSpreuken12; ‘”Wat de rechtvaardige ook zaloverkomen, het zal hem niet bedroefd maken.”