Het einde van de huidige wereld en De triomf van Jezus Christus Zijn Kerk en De geheimen van het toekomstige leven.pdf

153gens overvloedig voldoen, en is meer dan de perfecte rust van hun hart vereist;maar het is niet genoeg voor de dankbaarheid van Mijn goddelijk hartvoor de vervulling en de volmaakte voldoening van Mijn liefde. Ik moet deziel worden van hun zielen, Ik moet hen doordringen en hen doordrenkenmet Mijn godheid, zoals vuur het ijzer doordringt.; door Mijzelf te tonen aanhun geest, onvermomd, ongesluierd zonder de interventie van de zinnen, Ikmoet Mijzelf met hen verenigen in “een eeuwig van aangezicht tot aangezicht”zodat Mijn glorie hen verlicht, uitzweet en straalt door de poriën van hun wezen,zodat ‘Mij kennen zoals ik hen ken, zij zelf”mogen worden als goden. 8 )Oh mijn Vader, riep Jezus Christus uit, “Ik heb U gevraagd, dat, waar Ik ben,zij, die ik heb bemind, daar mogen zijn bij Mij. Mogen zij worden verzwolgenen zichzelf verliezen in de oceaan van Uw schitteringen; mogen zij verlangen,bezitten, genieten, en opnieuw verlangen; mogen zij onder gaan in de boezemvan Uw Zaligheid, en moge het zo zijn dat niets overblijft van hun persoonlijkheidbehalve de kennis en ervaring van hun geluk.Hier schiet het menselijke taal tekort, en is het intellect verblind en overweldigd.Is onze leer een soort mysticisme? Zijn de hymnen en de verwachtingen,die zulke sublieme vooruitzichten oproepen in het binnenste van onshart niet meer dan dichterlijke droom; of is de Zalige Godsaanschouwing, diewe zo juist hebben uiteengezet een waarheid en een werkelijkheid, die berustop een syllogisme, en waarvan de Kerkvaders ons getuigenis hebben gegevenen door hun beeldspraak en geïnspireerde woorden onweerlegbaar bewijs?We moeten onze toevlucht nemen naar theologische argumenten en vooreen poos onze gezangen en vervoeringen onderbreken; want het is goed omverwarde en wankele zielen te sterken door dit onderwerp te behandelen zoalshet verdient, en alle bezwaren te weerleggen, die naturalisme en kille redeneringzoeken op te voeren om het zo te verduisteren of te betwisten.Is het geschapen wezen in staat zichzelf zo nauw met God te verenigen, dathet Hem ziet facie ad faciem van aangezicht tot aangezicht?. Wat zal de wijzevan dit zien zijn? Wanneer we God zien zoals Hij is, zullen we Hem dan ookkennen in zijn geheel en zonder beperking? Er zijn drie belangrijke problemendie moeten worden opgelost.Als we de dingen beschouwen vanuit het beperkte gegevens van ons verstand,kan God door geen enkel schepsel gezien worden. God is de onbeperkte,het onbegrensde wezen,. Om een object te kennen, zegt Thomas van Aquino,moet het worden bevat in de geest van de kennende persoon; en het kanslechts daarin bevat worden met de vormen en het kenvermogen, welke diegeest bezit. 9 ) Zo kunnen we een steen zien en kennen in zover het beeld vandie steen, overge-bracht door de zinnen, tegenwoordig is gesteld, en, als hetware bevat in ons begrip. Vandaar het axioma: Niets is in het verstand dat niet8 St.Athanasius: ”Over de Incarnation”:”God werd mens , zodat de mens god kan Worden”. NB: bedoeld is natuurlijk goddelijk,heilig met de Heiligmakende Genade9 :St.ThomasvanAquino, Summa Theologica 1 Questio12,a4