Het einde van de huidige wereld en De triomf van Jezus Christus Zijn Kerk en De geheimen van het toekomstige leven.pdf

172in plaats van zichzelf, of meel of brood, of een vloeistof. Het dier werd gedood;meel of brood werd eerst gebakken en dan gegeten. Vloeistof werd uitgegotenof geplengd.Ten derde volgt uit de definitie van Thomas van Aquino, dat het Offer overeenkomtmet het Sacrament: d.w.z. zoals bij het Sacrament, is het Offer eenuitwendig en zichtbaar teken, bedoeld om Genade aan te duiden en te geven.Maar het verschilt van het Sacrament, en wel in zoverre, dat het Sacramentals onmiddellijk effect de heiliging van de mens en de overdracht van bepaaldeGenaden of bovennatuurlijke geschiktheden volgens een bepaalde orde,terwijl daarentegen het offer als onmiddellijk voorwerp heeft: de Aanbidding,die aan de goddelijke Majesteit verschuldigd is en erkenning van zijn oneindigesoevereiniteit..- De mens bestaat uit ziel en lichaam, en is verplicht God te eren en Hem tehuldigen voor al zijn uiterlijke goederen en te danken voor alle weldaden. Zoheeft de mens ten alle tijden en overal zich onmachtig gevoeld om aan Godgeen uitdrukkelijker en krachtiger teken van zijn aanbidding en dankbaarheidte bewijzen, dan door één van de zeldzaamste en nuttigste objecten inzijn leven te vernietigen of te wijzigen ter wille van Gods Verheerlijking. Demens heeft voortdurend toegang gehad tot dit middel om de Allerhoogste Godte tonen, dat hij onderworpen is aan Zijn macht en dat hij Hem erkent als deabsolute Heer van leven en dood.Om deze reden was het in het Oude Verbond verordend, dat de offerpriesterzijn handen moest uitstrekken over het slachtoffer en kruisen alvorenshet te treffen. De reden van deze ceremonie was om te laten zien dat de mens,die het recht niet heeft zichzelf te doden, zich identificeert met het slachtoffer.Voor zover het in zijn macht lag, vernietigde hij zichzelf niet in werkelijkheid,maar als voorstelling en beeld. Vandaar dat hij zich voedde met hetvlees van het slachtoffer, om zo de wens uit te drukken dat het offer één magworden met hem zelf en op een of andere manier in hem belichaamd wordt.Want zoals Thomas van Aquino leert: Exterius sacrificium signum est interiorissacrificii”..het uitwendig offer is het teken van het innerlijk offer”.Uit deze beschouwingen volgt, dat het Offer op zich een gemeenschap verondersteltvan Aanbidding en Eredienst en dat alleen kan worden geofferdaan de ene en hoogste God.Het is opmerkelijk dat in de tijd van het heidendom en onder afgodendienaars,de duivels voortdurend een smaak hadden voor offers. Zij warenervan overtuigd dat zij door dit eerbetoon aan hen de rang verkregen vande ware God. Zo waren ze dan toch nog aan God gelijk. “Want het is niet degeur van brandende lichamen, maar de goddelijke eerbetoon dat de demonenheerlijk vonden”Zonder Offers kan men God niet behagen zoals het hoort. Om Gods Barmhartigheidte verkrijgen en Zijn gerechtigheid te verzachten en gebeden hunkracht te geven is er geen machtiger middel dan het Offer.