Het einde van de huidige wereld en De triomf van Jezus Christus Zijn Kerk en De geheimen van het toekomstige leven.pdf

124Zesde ConferentieDe Eeuwige Strafenhet Ongelukkige Lot.“Ibunt in Supplicium Aeternum”‘gaan zullen zij naar de eeuwige straf’.Matheüs 25,46Er is in het christelijke Geloof één vreselijke waarheid, die in onze tijd, zelfsmeer dan ooit in vroegere eeuwen, bij mensen een onverzoenlijke afkeer oproepten dat is: die van de eeuwige straffen van de Hel. Bij het vermelden vandit dogma alleen al, raken de gemoederen verhit en in verwarring, krimpthet hart ineen en siddert men bij de gedachte hieraan. De emoties verzettenzich tegen deze leer en tegen de lastige lieden, die dit verkondigen.Zouden we dan moeten zwijgen en een wezenlijke waarheid van de hoogsteorde met betrekking tot het lot van de mens, met een dikke sluier der vergetelheidmoeten bedekken? Toch, als de Hel een werkelijkheid is, dan nog zoude zekerheid van het bestaan ervan niet aan het wankelen te brengen zijn,wat we ook doen om deze fundamentele waarheid te ontkennen of er over tezwijgen,. Voor subjectieve gevoelens en emoties gaat de waarheid niet opzij.Zij blijft, wat ze is. Alle verzachtende en milde menselijke taal ten spijt, zalhaar duur niet verkorten. Het zou het toppunt van dwaasheid zijn om ons wijste maken dat, als we denken ons over deze fatale mogelijkheid af te sluitenen er niet in willen geloven, haar harde werkelijkheid zullen kunnen ontlopen.In deze serie conferenties, waar wij voornemens zijn datgene te behandelenwat raakt aan de toekomst van de mens en zijn eeuwige bestemming, Wijzouden de straffen van het toekomstige leven niet buiten beschouwing kunnenlaten, zonder aan onze plicht te verzaken. Wij zouden handelen als eenvalse, oneerlijke geneesheer, die, om een patiënt de pijn van een operatie tebesparen, hem rustig laat sterven. Christus Zelf vond het niet passend over ditonderwerp met omzichtigheid en reserve te spreken. Hij benadrukte voortdurendde straffen gereserveerd voor zondaars, en, meer dan eens, spreektHij over de ‘uiterste duisternis’, het ‘vuur dat nooit uitgaat’, en de ‘gevangeniszonder uitgang’, waar ‘tandengeknars’ zal zijn en de tranen niet zullen opdrogen..Wanneer menselijke gerechtigheid een grote misdadiger wil straffen enneerslaan, wordt een schavot opgericht op het openbare plein. Daar wordende burgers ontboden om aanwezig te zijn bij het vreselijke schouwspel. In