Het einde van de huidige wereld en De triomf van Jezus Christus Zijn Kerk en De geheimen van het toekomstige leven.pdf

194hullen in de mantel van stoïcijnse minachting, zodat hij zal uitroepen: “Lijden,ik veracht je. Je bent slechts een nutteloos woord”.Wij Christenen echter geleid door een hoger licht, richten onze ogen naareen hogere, heerlijke toekomst, waarvan de beproevingen hier beneden eenvoorbereiding zijn op het geen ons boven te wachten staat. Heeft onze Heeren Meester ons niet geleerd, dat het lijden het voorportaal is, waar wij doorheenmoeten gaan, om het Rijk van de Heerlijkheid binnen te gaan?“ 5 )En heeft de Apostel Paulus niet gezegd dat: “Het lijden van deze tijd niet opweegttegen de heerlijkheid, die zal worden geopenbaard aan hen die God liefhebben”?Laten we het aannemen als getuigenis van de tedere voorliefde van dezeGod, die ons niet laat deelhebben aan zijn droefheid en doodstrijd dan alleenom ons waardig te maken aan de eeuwige kroon die hij voor ons bereid heeft.Om ons onderwerp in zijn algemeenheid te behandelen, laten we het lijdenbestuderen vanuit drie gezichtpunten van de natuur, van de genade en van deheerlijkheid.Vanuit het natuurlijk oogpunt is lijden voor de mens een princiep van waardigheiden morele kracht.Vanuit het oogpunt van de genade is het lijden het princiep van onze inlijvingin het goddelijk Leven van Jezus Christus..Vanuit het oogpunt van glorie en heerlijkheid, is het lijden een beginsel enbron van hoop.Alvorens te spreken over de voordelen of nut van het lijden, en de wonderbaregoederen, die zij brengt aan de ziel, is het nuttig de filosofische notie inherinnering te brengen.Thomas van Aquino’s definitie van smart is: het kwaad, dat afstoot, 6 ) d.w.z.de hindernis die zich opwerpt tegen de werkzaamheid van de vermogens vande ziel, ofwel aan de vrije ontplooiing van het lichamelijke - en gevoelsleven.De smart is een indruk die de ziel raakt en afkeer verwekt hetzij, wanneer degeest de waarheid, dat haar object is, niet kan bereiken, of de wil is gefrustreerdin het goede dat het nastreeft. Of pijn haar zetel heeft in de geest of inhet lichaam, het is een gevoel, waar het schepsel afkerig voor is. Tot op zekerehoogte misvormt het hem en veroorzaakt een verval en een soort terugslagin hem. In de geest heet het kwaad of hindernis: droefheid, spijt, angst; In hetlichaam heet het: falen, pijn of ziekte. Maar welke karakteristieke vormenpijn aanneemt, het is in wezen een kwelling, een conflict, een gebrek aanevenwicht en harmonie in de intellectuele vermogens of in de gevoelsorganenvan het lichaam. Kortom, de smart is een hindernis, die de normale levensloopin de weg staat, zoals de vreugde een soort harmonie is die de volle ontplooiingbegunstigt.5 Lucas 24,266 Thomas van Aquino, Summa Theologica,II,Q.25,a6