Het einde van de huidige wereld en De triomf van Jezus Christus Zijn Kerk en De geheimen van het toekomstige leven.pdf

192Vanaf de dag dat dit drievoudige vonnis werd uit gesproken, werd het ‘lijden’de grote wet van de mensheid.Als een immense rivier heeft het lijden haar bittere wateren door de eeuwendoen stromen zes duizend jaar lang. Alle stervelingen – voor de een meer danvoor de ander, wel is waar, maar allen zonder uitzondering hebben diepdaarin gedronken., zegt de Apostel Paulus, is tot wenen en zuchten veroordeeld:Ja, we weten dat de hele schepping zucht en in doodstrijd is tot opdit ogenblik. 1 ) Het onterfde ras van Adam, als een ernstig ziek mens, draaitzich om en om in zijn bed van smart en angst. Ondanks wanhopige pogingenen de verregaande technologische vooruitgang van haar medische veroveringen,heeft de mens voor geen moment opgehouden te lijden. Tot op de dagvan vandaag is hij niet in staat geweest armoede, ziekte en dood te overwinnen.Vóór Christus droeg de mensheid het beeld van een gemarteld crimineel,getroffen, zegt Isaïas, van top tot teen en zonder een enkel gezond deel vanzijn lichaam. De zieke mens kon alleen genezen worden door de toepassingvan een hoger goddelijk geneesmiddel.Ongetwijfeld had Jezus “pijn” in een pennenstreek kunnen uitwissen, enkrachtens de oneindige genade van de Verlossing, had Hij de mens kunnenherstellen in de staat van volledige, en zuivere genade, zoals hij die had in hetParadijs van de onschuld. Maar dat wilde Hij niet. Hij oordeelde, dat voorsommigen het lijden een bron van verdienste, en eervolle winst zou kunnenzijn en een middel tot vernieuwing en overwinning. Voor een groter aantalzou het een noodzakelijke loutering kunnen zijn. Daarom handhaafde Hij hetlijden, maar zuiverde, en veredelde het en vormde het om, door zelf het lijdenop Zich te nemen. Hij werd de man van smarten, 2 ) (Isaias53,3) in de strikte en absolute betekenis van het woord.Jezus Christus had onder ons kunnen verschijnen, badend in weelde stralendvan goddelijke schittering van pracht en praal van Zijn soevereine majesteit.Maar voor het heil van de mens achtte Hij het waardevoller en inovereenstemming met zijn waardigheid, zich aan te dienen als de man vansmarten met de doornenkroon, omhangen met het door bloed besmeurd gewaad,en geschonden en gepijnigd gelaat, de grijns van de dood op de lippen,de bloedige zalving van de nagels dragend op Zijn handen en op Zijn voeteningedrukt en doorboord.Zich nauw verenigend met het lijden, heeft Jezus Christus ongetwijfeld nietalle scherpe kanten en alle pijnlijkheden kunnen glad strijken. Hij heeft haarvoor een deel ontdaan van zijn bitterheid. Hij verzachtte en vernietigde hetvenijn. Hij heeft de Kelk van zijn Bloed vruchtbaar gemaakt. Gelijk de koperenslang, door Mozes opgericht in de woestijn, heeft hij zichzelf midden in de1 Rom.8,222 Isaïas 53,3