Het einde van de huidige wereld en De triomf van Jezus Christus Zijn Kerk en De geheimen van het toekomstige leven.pdf

93waar het lichaam – dat is de heilige Mensheid – ook zal zijn, daar zullen ookde arenden zich verzame-len. 32 ) Hier is de wetenschap in overeenstemmingmet het Geloof en helpt ons een idee te vormen van de orde en uitgestrektheiden grootheid van deze tempel, die als een oord dient van de vernieuwdemens.In onze tijd heeft de vruchtbare en ondernemende aard van de mens, na deaarde verkend te hebben over haar hele oppervlakte en in haar binnensteschuilhoeken, zich gelanceerd op de hemel lichamen, en zendt stoutmoedigzijn stem naar de hemelen: “In coelo posuit os suum”... 33 ) Gewapend met demachtigste instrumenten, die het menselijk vernuft ooit heeft kunnen maken,heeft de huidige wetenschap over een breed spectrum, de sluier van de immenseuitgestrektheid verscheurd, dat ontoegankelijk leek voor het menselijkbegrip en, door geduldige studie en analyses, heeft zij de grenzen van desterrenhemel afgebakend en is haar diepten en geheimen op het spoor gekomen.Welnu, het is geconstateerd, op het huidige uur, dat deze aarde welke wijbewonen slechts een minuscuul atoom is, vergeleken bij de miljarden werelden,die de ruimten bevolken. Ik spreek niet alleen van ons planetair systeem.Iedereen weet, dat de zon, die daarvan het middelpunt is en die ons methaar warmte levend maakt, en ons verlicht, te gelijkertijd met haar stralen,van ons gescheiden is door een afstand van meer dan 40 miljoen mijlen, enhaar licht, dat doorloopt 300.000km.per seconde en meer dan 20minuten eroverdoet om ons oog te bereiken.Rond de zon draait niet alleen onze aarde, maar een groot aantal anderegrotere planeten, omvangrijker, die rond hetzelfde center banen beschrijft,groter dan die welke door haar jaarlijkse overbrenging van de aarde in haarparcours. Al deze sterren, waarvan de wetenschap de kaart heeft getraceerden waarvan zij met precisie de hele geografie heeft kunnen construeren, zijnzelf maar een korreltje stof, een onbeduidend punt, vergelijkbaar met diemenigte andere werelden, gelijk in immensiteit. Deze ontelbare sterren dieonbeweeglijk schijnen en, vanwege hun onberekenbare afstand van onzeaarde schijnen als graankorrels van licht gezaaid boven onze hoofden, zijnzelf zoveel zonnen. Deze zonnen, op hun beurt, verlichten en bewegen planetenen satellieten, en zij dragen in hun loop waarschijnlijk briljanter en zekergrotere werelden dan onze solaire wereld.Als wij het getal van deze werelden, die de ruimte versieren, willen berekenenen waarvan het geheel datgene vormt wat men noemt de wereld van deconstellaties, dan moeten we ons weer herinneren dat men met het blote ooger 6800 van ontdekt. Maar naarmate men volmaaktere optische instrumentenbouwt, neemt het aantal in buitensporige verhoudingen toe. Hershhel32 Luc.1733 Psalm 93, 1-21