Het einde van de huidige wereld en De triomf van Jezus Christus Zijn Kerk en De geheimen van het toekomstige leven.pdf

157mogen beminnen en verheugen met al de energie van de liefde en vreugdenvan God zelf: Erit voluntati plenitudo pacis.Het Eeuwig leven, zegt St.Paulus, is als een gewicht, als een overweldigd wordenmet al de genietingen, al de vreugden, al vervoeringen: “Een eeuwig gewichtaan glorie, “Aeternum Gloriae pondus; 21 ), een gewicht dat, door demens eerder te doen herleven dan hem te vernietigen, onuitputtelijk zijnjeugd en vitaliteit zal vernieuwen in overvloed. Het is een huwelijk, waarinde ziel haar Schepper in een eeuwige omarming omklemt zonder ooit enigevermindering van verrukking te voelen op die dag, toen zij voor de eerstekeer verenigd was met Hem en Hem aan haar boezem drukte.En evenwel, de uitverkorenen, die God zien, zullen Hem niet be-grijpen;want het Lateraans Concilie leert, “God is onbegrijpelijk voor geschapen wezens”.Wij zullen God zien zoals Hij is, de een meer dan de ander, volgens onzeeigenschappen en verdiensten En evenwel, zouden we theologisch niet kunnenleren, dat de Onbevlekte Maagd zelf, die God helder en volmaakter zietdan alle engelen en alle Heiligen tezamen, een volmaakte visie en kennis vanGod kan bereiken. God is oneindig en alles wat gezegd kan worden is, dat hetschepsel Hem ziet, zoals Hij is;(sicuti est), integraal(in integro); en toch ziethij Hem niet, in de betekenis van wat hij kan ontdekken aan Zijn volmaakthedenis niets in vergelijking met wat het eeuwige Wezen zichzelf beschouwt,in de schittering van Zijn Woord en in eenheid van de Heilige Geest.Indien wij een grof en incompleet beeld zouden mogen gebruiken– want wemoeten wel beseffen dat iedere vergelijking uit de tastbare werkelijkheid alleproporties en analogie verliest, wanneer het wordt toegepast op het terreinvan het ongeschapen leven- we zouden zeggen dat, in vergelijking metGod, de uitverkorenen zijn als een reiziger, die op de oever van de oceaanstaat. De reiziger weet dat het de oceaan is, hij ziet met zijn eigen ogen deoceaan, die zich uitstrekt en zich ontvouwd in de immensiteit, en dan zegt hij:“Ik heb de oceaan gezien” Niettemin zijn er riffen en verre eilanden, die hijniet ziet en zijn blik heeft alle rivieroevers en alle contouren van de oceaanniet gezien. Zo zal de beschouwing van God geen onbeweeglijkheid betekenenmaar vooral activiteit, een steeds opgaande vooruitgang, waar beweging enrust zullen worden samengebonden in onuitsprekelijke harmonie.Om dit beter te kunnen begrijpen, nemen we als voorbeeld een geleerde,die van nature vleugels heeft gekregen; Hij zou het vermogen hebben om allegebieden van de sterren en het uitspansel te bereizen; hij zou in staat zijn, omalle verborgen wonderen in de talrijke groepen constellaties te ontdekken,en deze geleerde zou van de ene sfeer naar de andere kunnen gaan, van deene planeet naar de andere. Al verder voortgaande in de onmetelijkheid, zouhij van de ene verrassing in de andere vallen, de ene verbazing in de andereeen rijker schouwspel ziet hij onophoudelijk opdoemen, dat een ontzaglijk en21 2Cor.4.17