Het einde van de huidige wereld en De triomf van Jezus Christus Zijn Kerk en De geheimen van het toekomstige leven.pdf

127is noch berouw noch boete of verzoening, 4 ) Ongetwijfeld worden zij verteerddoor begeerten en dromen; maar deze dromen hebben hun eigen geluk totvoorwerp, die zij denken te realiseren onafhankelijk van God. Zo is de droomvan de demonen en die van de verdoemden, een eeuwig nutteloze droom, diehen verteert in een wanhoop en een woede zonder einde. De verdoemdenkunnen dus geen berouw hebben.Zijn zij dan wel ontvankelijk voor de gebeden en verdiensten van de levenden?Als dit zo zou zijn, dan zouden Lucifer en zijn engelen, in de meer ofmindere nabije toekomst ontvankelijk zijn, zich op te richten in het goede; endan zouden zij heilige engelen worden, eer en lofwaardig met hetzelfde rechtals de Cherubijnen en de Aartsengelen, die zij eens zullen omarmen in eeneeuwige gemeenschap. Daaruit volgt ook, dat de Kerk verplicht zou moetenzijn voor de demonen te bidden. De demonen zijn, waarlijk onze ergste vijanden,maar het gebod van de naastenliefde vraagt van ons voor al onze vijandente bidden zonder uitzondering. De Kerk bidt voor de vervolgers in dezewereld omdat, in het huidige leven, zij waardige vruchten van berouw kunnenvoortbrengen.; Ja, zelfs op de oordeels dag, wanneer zij vervuld zal zijnmet liefde en heiligheid, zal zij niet bidden voor hen die veroordeeld zijn doorde Rechtvaardige Rechter tot eeuwige straffen. Stel dat de verworpenen eenskunnen verwachten gered te worden, dan moet de Kerk niet alleen voor henbidden, maar bovendien zouden wij niet zien, waarom zij zich zou onthoudenhen een cultus/verering toe te kennen en de overblijfselen van een Nero, Robespierre,Marat, en talloze andere goddeloze boeven (zoals bijv. Hitler, Leninen Stalin) te verzamelen om ze als relieken op de altaren te vereren met - hetzelfderecht op verering als die van de H.Aloysius Gonzaga, Vincent á Paulo enFranciscus de Sales en andere illustere heiligen.Tenslotte, zal aan het folteringen van de verworpenen geen einde komen,en hun bestaan zal nooit worden vernietigd. De Heilige Schrift beschrijft hunbetreurenswaardige toestand met de naam: ‘Secunda mors’ d.i. de ‘tweededood’. De heilige Gregorius zegt: “Het zal een dood zijn, die nooit tot voltooiingkomt, een einde, die altijd weer gevolgd wordt door een nieuw begin, eenontbinding, die nooit verval brengt.” 5 ) Augustinus drukt het met niet minderkracht en helderheid de trieste toestand van die dood uit, die, terwijl de zieleeuwig blijft voortbestaan, het zal doen voortduren van haar straffen en afschuwin al haar intensiteit: “Het kan niet worden gezegd dat er leven is voorde ziel in de Hel, daar de ziel in geen enkel opzicht kan delen in het BovennatuurlijkeLeven van God; Ook kan niet gezegd worden, dat daar leven voor hetlichaam is, daar het lichaam ten prooi is van allerlei straffen. Vandaar zal dezetweede dood wreder zijn dan de eerste, omdat de dood het nooit tot eeneind kan brengen.” 6 )4 Thomas van Aquino , Summa Theologica, Suppl. Quaestio.98 a.115 Gregorius de Grote, Moraal6 Augustinus: De Civitate Dei